Beni evimize götüren küçük yokuşun ortasındaki otobüs durağında indiğimde başımı kaldırdığım anda gördüm onu. Bir anlık bakışı beni otobüsün son basamağında dumura uğrattı. O anda kendim bile farkına varmadan yavaşça çekildim mahallemizin abilerinden olan Çetin Abinin yanındaki yabancı adama. Adımlarım bu zamana kadar belki de ilk defa böylesine ürkekti. Kendi sarsak hareketlerime tek yaptığım kaşlarımı çatmak oldu.
Ben ne zamandır bir erkeğin karşısında böyle sersemce hareketler yapıyordum?
Onlar uzun zamandır hatta çocukluğumdan bu yana tanıdığım genç adamla ateşli bir konuşma içerisindeyken, ben korkak gibi sessizce yanlarından geçmeye çalıştım. Tabi bu hareketim Çetin Abinin dikkatini çekmişti doğal olarak. Bugüne kadar mahallede tanıdığım hiç kimseyi görmezden geldiğim olmamıştı çünkü.
"Ne haber kız selamsız?" Çetin Abinin bu sözleri ile onlardan sadece birkaç adım uzaklaşabilmiştim. Usulca arkamı döndüğümde o bana alayla bakarken bakışlarım yanındaki yabancı adama kaydı. Çetin Abinin aksine onun gözlerinde büyük bir umarsızlık vardı. Ben pür dikkat baştan aşağı onu inceleyerek yaklaşırken sanırım benim ona olan bakışlarım dikkatini çekti. Kalın kaşının birini sorgularcasına kaldırdığında toparladım kendimi. Hızla kaçırdım bakışlarımı. Bu defa gözlerimi, benim taciz niteliğinde bir yabancıya diktiğimi fark etmeyen Çetin Abiye çevirdim. İçimden kendime öfkeyle söylemsem de çabucak toparladım aptal duruşumu. Neler olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu ama bu şekilde devam edersem eve gittiğim anda kendi kendimi yumruklamak zorunda kalacaktım.
"Kusura bakma Çetin Abi fark etmedim seni." Benim bu geçiştirme sözlerime o anlayışla kafasını sallarken ismini dahi bilmediğim adamın tek yaptığı hafifçe kaş çatmak oldu. Ne söylemiştim ki şimdi?
"Ateş bu bizim mahallemizin medar-ı iftarı Alev. Hukuk Fakültesinde okuyor kızımız. Avukat çıkacak hayırlısı ile. " Çetin Abi sanki kendi kardeşiymişcesine beni överken ben de yabancımın adını öğrenmiştim.
Onun benim hayatımı alt üst edeceğini bilemeden...
Kendi adım ile olan benzerliği o anda gergin olmasam gülmeme sebep olacaktı ama neyse ki bu defa kendimi tutabilmiştim... Hayatımda belki de ilk defa koca çenemi kapalı tutmayı başarmıştım ki bu pek sık yapabildiğim bir eylem değildi.
YOU ARE READING
Kapı Komşum 《¤》Alev Çemberi
General FictionBenim gökyüzüm pembe bulutlar yerine koyu bir karanlığın içinde parlayan küçük bir Venüs Yıldızıydı... ● ☆ ● Usul usul üzerimize yağan kar bizi kendimize getirdiğinde ıslak kirpiklerimi şaşkınlıkla hızlı hızlı kırptım. Neden bu adamın karşısında bu...
