Gökyüzü 😇💫

Hastane Odası Bölüm 18

Kafamı kaldırdım. Okan uyuyordu. Elimi yanağına uzattım okşadım. Kafamı diğer tarafa çevirdiğimde ise Emre koltukta uyuyordu. Yataktan yavaşça doğrulurken Okan da uyandı.

'Seni uyandırdım mi?'
'Hayır Çiçeğim, ben kendim kalktım.'

Elim telefonuma gitti. Saat 20.34 tü.

'Yemekler de gelmiş.' Dedim tepsiyi aldim kendi bacaklarıma koydum.
Okan doğruldu.

'Ben kendim yerim Çiçeğim.'
'Ben yedirmek istiyorum.'

'Tamam ozman' Dedi Okan gülümseyerek.

Okan'a yavaşça yedirdim yemeğini.

'Emre kalkınca yesin, kaldırmayalım.'
'Tamam aşkım' dedim

'Çok korktum sana bir şey olucak diye.'
'Bende Çiçeğim seni bırakmaktan çok korktum.'

'Kendini çok üzmüşsün. Yine söylüyorum bana bir şey olursa hayatına devam ediceksin. Senin de bu dünyayı doyasıya yasamaya hakkın var ve yaşayacaksın.'

'Sensiz bu dünya benim gözümde dünya olmaz ki Okan. Benim dünyam sensin. Evet Çok üzüldüm. Emre'nin dedikleri hepsi doğru hiçbir yanlış yok. Ben eminim sen ıyilesiceksin. Her şey yoluna giricek.'

'Bende inanıyorum çiçeğim' dedi Okan

O sırada emre uyandı. Yerinden doğruldu.

'Okan iyi misin?'
'Iyiyim, merak etme'

'Senin de yemeğin geldi' dedim.
'Yok yemicem ben'

'Sen git çok yoruldun. Ben iyiyim'

'Emin misin?'

'Eminim hem Çiçek burda'

'Tamam o zaman bir şey ihtiyacınız olursa ararsınız'

'Tamam ararız' dedim.

Emre Okan'ın başından öpüp odadan çıktı.

'Seni çok seviyor'

'Bende onu seviyorum'

'Biz küçükken hiç ayrılmazdık. Her yere abi kardeş giderdik. Tabi her kardeş gibi kavgalarımız olurdu ama her zaman beni üst sınıflardan korurdu.' Dedi Güldük birlikte.

'Benim acaba kardeşim var mi Okan?'

Gözlerimin içine baktı. Eliyle yanağımı okşadı yavaşça.

'Bilmiyorum sevgilim' Dedi.

'Neyse boş verelim. Şimdi keyfimiz kaçmasın' dedim.

'Hayır bunları konuşmamız gerekiyor ki. Sen bunları içinde tutma. Bana anlat acını hafifleteyim.'

'Sen zaten benim yanımda olarak. Bütün acılarımı hafifletiyorsun.' Dedim yanağından öptüm.

O sırada doktor içeriye girdi.

'Merhaba, Okan bey nasılsınız?'
'Iyiyim teşekkür ederim'

'Küçük bir atak geçirdiniz. Şuanda durumunuz iyi merak etmeyin. Sadece artik bir süreliğine hastaneye yatmaniz gerekiyor.'

Okan bir süre doktorun yüzüne baktı.
Ikimizde üzülmüştük bu duruma. Biz evimizde çok mutluyduk.

'Tamam ama eve gitmeme izin verin son kez'

'Tamam olur çok sevindim bu kararı vermenize.' Dedi doktor ve odadan çıktı.

'Son kez nerden çıktı?' Dedim Okan'a kızar bir şekilde