Gökyüzü 😇💫

Doğum Bölüm 28

Okan hastaneden çıkalı altı buçuk ay olmuştu. Bugün hastaneye gidecektik. Yarın doğuma giriyordum. Okan inanılmaz endişeliydi bana bir şey olacak diye. Ama kızımızı ne olursa olsun doğacaktı. Evet bebeğimiz kızdı. Okan kız olduğunu öğrendiğinde havalara uçmuştu. Tabi göz yaşlarımızı ikimizde  tutamamıştık öğrendiğimizde.

'Sevgilim bebek çantasını aldın mı?'

'Aldım Çiçeğim her şey hazır. Çıkabiliriz'

'Tamam sevgilim'

Okan kapıya doğru yöneldi. Bende son kez yatak odamıza, mutfağımıza, bahçemize baktım. Belki de son kez bakıyordum evimize. Ardından ben de Okan'ın yanına gittim. Birlikte evden çıktık.

Arabayı altı aydır Okan kullanıyordu. Ben hiç kullanmamıştım. Dışarıyı izlemeye koyuldum. Denizin önünden geçiyorduk. O kadar güzeldi ki aklıma Okan la sahilde yaptığımız konuşma geldi. Ne kadar zor bir gündü. Bana saçlarım dökülecek demişti. Kafamı Okan'a çevirdim. Gözlerim Okan'ın eskisi gibi olan saçlarına gitti. Okan'ın saçları aynı eskisi gibiydi: Dalgalı, kahverengi. Elimi Okan'ın saçlarına götürdüm. Okan bana döndü, gülümsedi. Aklıma Okan'ın saçlarını severken , Okan'ın saçlarının ilk uzamaya başladığı anı görüp koşarak benim yanıma gelişi geldi. 

Bana 'Çiçeğim saçlarım uzuyor. Gördün mü?' demişti. O an o kadar çok mutluydu ki Okan, yüzündeki gülümsemeyi saatlerce izleyebirdim. Tabi bende çok mutlu olmuştum Okanla sımsıkı sarılmıştık.

'Çiçeğim geldik.'

Okan'ın sesiyle düşüncelerden çıktım. Okan arabadan indi. Benim kapımı açtı. Karnım inanılmaz büyümüştü, inanılmaz derecede kilo almıştım. İnmeme yardım etti. Birlikte el ele hastaneye giriş yaptık. Hemen beni yatırdılar. Doğum öncesi bir kaç test daha yaptılar. Okan ise elini ellerimden, gözlerini benden bir saniye ayırmıyordu. 

Bir kaç saat sonra Esra annemler geldi. 

'Kızım nasılsın?'

'İyiyim anne sen nasılsın?'

'Bende iyiyim kızım?

'Çiçek çok iyi gözüküyorsun'

'Sağol Emre'

'Bebeğim iyisin değil mi?'

'Gerçekten iyiyim Elif, merak etmeyin'

Herkes öğrenmişti ameliyatın riskli olduğunu, öğrenmeleri de gerekiyordu. Ne olursa olsun %60 riskli bir ameliyattı.

Hep birlikte iki saat sohbet ettik. Akşam üstü herkes gitti. Sabah erkenden hepsi tekrar geliceklerdi. Esra annem kalmak için ısrar etmişti ama ben kabul etmemiştim çünkü Okanla başbaşa kalmak istiyordum.

Okan yavaşça benim yanıma yattı. 

'Sığamıyoruz artık' dedim gülerek

'Yarından itibaren tekrar sığıcaz aşkım'

'İnşallah sevgilim'

Okan'ın yüzü düştü. Elimle yüzünü kavradım.

'Okan lütfen yapma böyle evet biz İnşallah ameliyattan Gökçe Umutla birlikte çıkıcaz. Ama bana bir şey olursa bebeğimize ve kendine iyi bakıcaksın tamam mı?'

Okan'ın gözlerinden yaşlar akmaya başladı. Tabi bende ağlamaya başlamıştım. Okana yaklaştım ellerimle yüzünü kendime çevirdim. Dudaklarından öptüm. 

'Sen dünyanın en iyi babası olucaksın Okan' 

'Lütfen böyle konuşma Çiçeğim. Korkuyorum Çiçek, çok korkuyorum'