Resim {Jearco}

4

-Alo?

-Marco

-Ah!Senmisin Jean?

-Daha iyi misin?yaraların iyileştimi?

-Evet şuan daha iyiyim sorduğun için sağol

-Şey hani dün konuşmuştuk ya.Seni çizmek istediğimi söylemiştim

-Evet

-Cumartesi boş musun boşsan gelebilirsin

-Tabi, neden olmasım gelirim

-Peki , okulda görüşürüz

-Görüşürüz

Jean telefonu kapattı ve yüzünden bir tebessüm oluştu daha sonra kalkıp üstünü değişti.Buluşmalarına 4 gün vardı o süre içinde çizimini geliştirmesi gerekirdi.O sırada Marco'da kahvaltı hazırlıyordu , yani hazırlamaya çalışıyordu.Heyecanından eli ayağına dolanmıştı.4 gün boyunca nasıl bekliyecekti?Diğerlerine de söylemeli miydi?Ya bir sorun olursa ve Jean vazgeçerse o zaman ne yapıcaktı?aklında buna benzer birsürü soru vardı, o yüzden bu soruları unutup aklını dağıtmak için hızla kahvaltısını edip okula doğru yola koyuldu

....

Ve o çok beklenen cumartesi geldi çattı bir gün öncesinden buluşmayı saat 10:00 diye anlaşmışlardı o yüzden Marco hızlıca giyindi ve yola çıktı.25 dakika içerisindede Jean'ın evine varmıştı.Koca beyaz bir apartmanın 3. katında oturuyordu Jean.Marco yavaşça içeri girdi ve asansörü çağırdı, 1 dakika beklemesine rağmen asansör gelmediği için daha dayamayıp merdivenlerle 2'şer 3'er çıkmaya başladı.O sırada Jean kahvaltı hazırlıyordu.Aniden kapı çaldı,kapıyı açtı. Gelen Marco'ydu yüzünde tatlı bir gülümsemesi ve elinde terlediği için çıkardığı ceketi.

-Günaydın Jean!

-Günaydın, Marco

-Bugün için öyle heyecanlıydımki dün nerdeyse heyecandan hiç uyuyamadım ama şuan öyle mutluyum ki hiç yorgun hissetmiyorum!!

Jean kıkırdmaya başladı , hala yüzünde kocaman bir gülümseme olan Marco'ya baktı.Çilleri güneş ışığında dahada belirgin hale gelmişti sanki biri yüzüne ışık yardımıyla noktalar çizmişti.O anda Jean istemsizce kızardı.

"JEAN MUTFAK"

Doğruya!Ekmekler hala ekmek kızartma makinesindeydi ve onları tamamen unutmuştu!Hemen mutfağa doğru koştu ,heryer dumanla kaplanmıştı.Hemen ekmekleri çıkardı ve makinayı fişten çekti.

-Tanrım Jean!Daha dikkatli olmalısın , yangın çıkabilirdi!

-Argh biliyorum biliyorum.Üzgünüm

-Her neyse yemek hazırdı zaten ekmek olmasada olur sen masaya geç ben geliyorum, ceketini verebilirsin

Marco ceketini Jean'a verdi ve salondaki yemek masasına geçti.Etrafa bakınmaya başladı.Jean'ın evine sadece 1 yada 2 kere gelmişti ve o zamandan bu yana evini baya değiştirmişti yeni eşyalar, yeni süsler, yeni çiçekler...Daha sonra Jean geldi pek sohbet etmeden sessizce yemeklerini yediler daha doğrusu Marco birkaç kez konu açmaya çalışsada Jean cevap vermedi, aklı hala sabahki olaydaydı.Ne zaman Marco'nun çillerini görse çillerinin arasında kayboluyor adeta büyüleniyordu."Marco'ya karşı birşeyler hissediyor olabilirmiyim?Hayır eşcinsel değilim yani ben öyle düşünüyorum hem büyük ihtimalle Marco'nunda sevdiği biri vardır"

-Hey Marco

-Evet Jean

-Sevdiğin biri varmı?

-Benimmi?!?!

Marco bu tuhaf ve ani soru karşısında biraz afallamıştı ama yinede cevap verdi:

-Evet Jean, sevdiğim biri var.Neden sordun?

-Hiç öylesine

Jean için bu kadarı yeterliydi Marco'nunda her insan gibi hoşlandığı biri vardı.Acaba o kişiyi tanıyormuydu?

....

1 saat sonra yemek bitmiş, sofra toplanmıştı Jean'ın odasında karşılıklı oturmuşlardı.Marco normal bir şekilde duruyor, Jean ise onu çiziyordu.

-Jean

-Kıpırdama Marco

-Ne zaman biticek

-Şuanda taslağı yapıyorum ,taslak bugüne biter.Ama boyama birkaç gün sürebilir

-Ne!?!Birkaç gün mü??Ama ben o kadar bekleyememkii!

-Sızlanmanın bir faydası yok Marco.Kıpırdama

Saat 7'ye kadar çizmeye devam ettikten sonra Jean durdu:

-Taslak bitti Marco

-Sonunda!Bakabilirmiyim!

-Hayır

-Ne!Neden!O kadar saat bekledikten sonramı!Hiç adil değil!

-Artık eve git Marco saat geç oldu

-Peki

-Bırakmamı istermisin?

-Hayır sağol, ev o kadarda uzak değil

{KİTABIN 7 BÖLÜM YADA 10 BÖLÜM ARASINDA OLACAĞINI DÜŞÜNÜYORUM ÇÜNKÜ ÇOK KISA YADA ÇOK UZUN OLSUN İSTEMİYORUM BİDE EN KISA SÜREDE YENİ BÖLÜMLERİ ATMAYA ÇALIŞICAM<33}