αттιѕ |√

The end

Εδώ που κατάφερες να φτάσεις,

τώρα ξέρεις γιατί με αποκαλούνε ATTIS

η Θεά των φρούτων 

που ξόδεψε το νέκταρ από τα μούσμουλά της, 

για έναν άπληστο φιλοξενούμενο,

στο καταφύγιο της αποκαλούμενης δικής τους αγάπης  

Από που να εμπνεύστηκε άραγε το όνομά της;

ATTIS 

όπως, μια αγάπη ξεχασμένη στο πέρασμά της 

ATTIS

όπως, μια μιλιά που απειλεί να εμφανιστεί από τα πνιγμένα αναφιλητά της 

ATTIS 

όπως, μία φούσκα που παιδευόσουν για να σκάσεις 

Έμαθες τόσα για εμένα,

όλα εκείνα που κράταγα θαμμένα 

περιέγραψα όσα αισθάνθηκα για'σένα,

καθώς ήξερα πως έπρεπε να ακουστεί και μια ματωμένη νουβέλα 

Αυτό το ταξίδι πίσω στα πάθη,

θέλω να σου διδάξει τι εστί να παλεύεις με τα δικά σου βάθη 

να λες όχι,

σε οποιονδήποτε Θανάση σκοπεύει να σε δαμάσει 

να λες όχι,

σε οποιονδήποτε Θανάση σε θέλει μονάχα γυμνή,

πάνω στο δικό του κορμί,

που δεν θα σε σεβαστεί

Τώρα είναι η σειρά σου να λάμψεις,

σύροντας κι εσύ τον χορό της ανανεωμένης ATTIS