Villain(or)reborn Part 2 Unicode

5.9K 540 3
                                    

သူအိပ်ပျော်သွားတာ အတော်ကြာပြီ ထင်သည်။သူနိုးလာတော့ အတန်းထဲမှာ ကျောင်းသား တစ်ယောက်စ၊
နှစ်ယောက်စပင် ရှိတော့သည်။သူ့ဘေးနားတွင်တော့ ဆန်နီလည်း ရှိနေပါသေးသည်။

"အတန်းပြီးသွားပြီလား"

"အင်း"

သူ့အမေးကို ဆန်နီက မဝံ့မရဲဖြင့်
ဖြေရှာလေသည်။

"ကန်တင်းသွားရအောင်လေ မင်းဗိုက်မဆာဘူးလား"

"အင်း"

"တဆိတ် မင်းရဲ့အင်း ဆိုတာက သွားမှာလား၊မသွားမှာလား"

"သွားမှာပါ"

"ပုံမှန်လို ပြောပါဟ ငါ့ကို ယဥ်ကျေးနေစရာမလိုဘူး"

"အင်းပါ သွားရအောင်"

ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား ကန်တင်းဘက် လျှောက်လာဖြစ်တော့သည်။
သူထိုင်နေကျ ဆိုင်ထဲကို ဝင်လာတော့
မြယွန်းမြတ်က ဆိုင်ထဲမှာ ကြိုရောက်
နှင့်နေပြီဖြစ်သည်။သူမနှင့်အတူ သူငယ်ချင်း မိန်းကလေးနှစ်ယောက်လည်း ပါလေသည်။

မြယွန်းမြတ်က သူ့ကို လက်လှမ်းပြကာ

"စေ ငါတို့နဲ့ လာမထိုင်ဘူးလား"

သူမရဲ့ အမေးကို သူလျစ်လျူရှုလိုက်ရင်း ဆန်နီ့ လက်ကိုဆွဲကာ ထောင့်ကျကျ စားပွဲမှာ ဝင်ထိုင်ပစ်လိုက်သည်။

မြယွန်းမြတ်ဘက်ကို သူအကဲခတ်
ကြည့်တော့ သူမက အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ သူတို့ဘက်ကို လျှောက်လာလေသည်။

"နင် ဘာအချိုးချိုးတာလဲ စေရိုးရာ"

"ဟမ် ဘာကိုလဲ"

"နင် နင်"

ထို အချိန်စားပွဲထိုးလေး ရောက်လာ
သဖြင့် သူမကို လျစ်လျူရှုကာ သူမှာစရာရှိတာ မှာနေလိုက်သည်။ဆန်နီကတော့ ထုံးစံအတိုင်း လက်သာတုန်နေလေသည်။

"ဆန်နီ မင်းမမှာတော့ဘူးလား"

"ငါ ဟို"

သူပြုံးကာ ခေါင်းခါလိုက်ရင်း

"ညီလေး သူ့ကိုလည်း အစ်ကို့အတိုင်းပဲ"

စားပွဲထိုးလေး ထွက်သွားတော့မှ
မြယွန်းမြတ်ကို သေချာစိုက်ကြည့်ရင်း

Villain(or)reborn(Completed)Where stories live. Discover now