Elitarny krąg. Porcelanowa laleczka [18+]

35. EMMA

― Załóż go. Wszyscy w tym pieprzonym mieście mają wiedzieć, że należysz do mnie. ― Podał mi aksamitne, czarne pudełeczko.

Otworzyłam wieczko. W środku był złoty pierścionek z ogromnym diamentem. Zadowolona, nasunęłam go na palec. Pasował idealnie. Brylant z pewnością ma kilkanaście karatów.

― Noah, jest piękny ― szepnęłam.

Nic nie odpowiedział. Skupiony na drodze, kierował się do centrum miasta. Zadowolona, położyłam swoją dłoń na jego silnym udzie. Popatrzył na mnie, zgrzytając zębami.

― Zabierz wszystkie rzeczy z jego mieszkania. Przeprowadzisz się rezydencji i to jeszcze dzisiaj. ― Uśmiechnęłam się, słysząc jego słowa. ― Rzeczy z domu Aster przywiezie Złotowłosy. Koniec z twoimi wygłupami. ― Zerknął na mnie przelotnie. ― Kolejna zdrada będzie kosztować cię życie.

Kiwnęłam głową, rozumiejąc jego słowa. Oparłam głowę o zagłówek i uśmiechnęłam się. Miałam już serdecznie dosyć tej nory, którą Zoe nazywała domem. 

Samochód zatrzymał się na parkingu. Zdziwiona, spojrzałam na Noah. Za nami stanął drugi pojazd, prowadzony przez jednego z jego ludzi.

― Pojedziesz z nim. ― Mężczyzna odwrócił się w moją stronę. ― Zabierzesz swoje rzeczy i przyjedziesz do rezydencji. Przyzwyczajaj się do niego. ― Popatrzył na mnie surowo. ― Będzie cię pilnował, gdy mnie nie będzie w pobliżu. Będzie twoim ochroniarzem.

Wysiadł pospiesznie z samochodu, zostawiając mnie w pustej przestrzeni. Odprowadzałam go wzrokiem, gdy wsiadał do swojego Maserati. Zadowolona, uśmiechnęłam się, patrząc, jak odjeżdża.

To właśnie Noah Gambino w całej okazałości i majestacie.

Mój Noah.