Neden Ben?

82.Bölüm: Öğretmenlik

(CEMREDEN)
Okula vardığımızda emniyet kemerimi çıkardım denize dönüp dudağına kısa bir öpücük kondurdum...

Deniz: Şu öpücüğün süresini biraz uzatsak yavrum...

Cemre: Bilmem,uzatsak mı?

Deniz: Uzatalım,uzatalım...

Ellerimi yanaklarına koyup dudaklarına dudaklarımı bastırdım... uzun bir öpücükten sonra geri çekildim...

Cemre: Aşkım, mert ile melis'in okul işini de halletmemiz lazım... yedi yaşına girecekler...

Deniz: Hallederiz güzelim... iyi dersler sana...

Cemre: Sana da hayırlı işler hayatım...

Gülümseyip arabadan indim... Okula girip öğretmenler odasına girdim çantamı dolabımın içerisine koydum... Önlüğümü giyip saçlarımı düzelttikten sonra eşyalarımı alıp odadan çıktım ve sınıfıma ilerleyip girdim... Hepsi ellerinde kalemle bir şey yazıyorlardı beni gördüklerinde ayağa kalktılar...

Ayşe: Öğretmenim, izninizle biz size bir şeyler vermek istiyoruz...

İlerleyip masaya oturdum...

Cemre: Verin bakalım kuzucum...

Muhammet{öğrenci} yanıma gelip elindeki kağıdı masaya bıraktı...

Muhammet:Öğretmenler gününüz kutlu olsun...

Dediği şeyle birlikte gözlerim dolarken ellerini tuttum... Tarihi yeni hatırlamıştım...

Cemre: Teşekkür ederim... Gelinı bir hepinize sımsıkı sarılayım... Belki de sizler Geleceğin öğretmenlerisiniz...

Hepsine kollarımı açtım koşarak yanıma geldiler...Hepsine teker teker sarıldıktan sonra masama yazdıkları şeyleri bıraktılar...

Deniz{kız öğrenci}: Bunlar bizden size hediye öğretmenim... Son senemiz olabilir ama sizi hiç unutmayacağız.... Siz bize herşeyi özellikle okumanın önemini öğrettiniz... Belki de sayamayacağımız kadar çok şey öğrendik ama hepsi sizin sayenizde... Herşey için teşekkür ederiz :)

Onlara gülümsedim ve derse başladım...

~(...)~

Sedirde oturmuş kahve içiyorduk...

Melis: Bak abi! Sinir etme beni! Ver şu meyve suyumu ya!

Umut: Abiciğim meyve suyunu bitirmişsin bırak da bir bardak içeyim... { Abimle ben JZÖZJSÖSK}

Melis: Ya ben bitirmedim! Abimle ablam bitirdi...

Demir: Aaa bücüre bak sen! Kızım ben meyve suyu içmiyorum bilmiyor musun? Kolacıyım ben { Bende demirciğim gel evlenek JSKZKZÖ😎}

Defne: Bana hiç bakmayın ben su'dan başka bir şey içmiyorum....

Melis: Mert! Sen içtin değil mi!

Mert: İçmiş olabilirim ne var bunda... Hepsini içmedim ama...

Deniz: Yavrularım neyin kavgasını yapıyorsunuz? Yarın alırız içersiniz...

Cemre: Aynen öyle...

Melis: Tamam o zaman hadi abi ver içeyim meyve suyunu...

Umut: Minik cadım benim al bakalım...

Umut melis'e bardağı uzattığında melis meyve suyunu içmeye başladı...

Yazardan~Hadi biraz çocukların ağzından yazalım hikayeyi :')

(DEFNEDEN)

Babamın yanına oturup kolunun altına girdim... Bana bakıp gülümsedi ve arkasına yaslandı...

Deniz: Bir şey mi oldu güzelim?

Defne: Yok olmadı da ben senden bir şey isteyecektim...

Deniz: İste kızım...

Defne: Şimdi babacığım benim telefon kırılmıştı ya... Sende bana yeni telefon alacağını söylemiştin...

Deniz: Evet...

Defne: Heh ben diyorum ki o telefonu demir'e verelim...Ona yeni telefon almayalım{Kardeşimle yaşadığımız bir olay bu HSKSISLS}

Demir: Saçmalama defne!{Aralarında bir, bir buçuk yaş var bu yüzden ismiyle sesleniyor bazen} ne yapayım ben senin kırılmış telefonunu! Ayrıca telefon falan istemiyorum ben ya... telefonum bana yeter... Sınav senem zaten....

Defne: Ay sanki bana... sen o sınavdan bir düşük al varya seni ben döverim!

Demir: Görüşelim ablacığım... ayrıca derslerim iyi çok şükür...

Defne: Kızlardan sıra gelirse bir ara derslerine çalış kardeşim...

Demir: Ben kızların peşinden değil,kızlar benim peşimden koşuyor abla {Ay götüm ya ISLSIZLZN}

Defne: Aynen aynen... Bende Namık kemal kardeşim...

Ahahahahaa abimle,ablamla,kardeşimle yaşadığımız şeylerden alıntı yaparım JSKSISKSN

Ben neden bölümü yazarken işiyorum 😂

Düşünsenize şöyle bir aile tablosu... çok iyi olurdu beee

En sevmediğiniz çocuk hangisi?

Sizi seviyorum,öptümkeee 🌼💚