Neden Ben?

2.K 95.Bölüm: "Endişeleniyorum"

(DENİZDEN)
    Doktorun dediği şeyle ne diyeceğimi bilemiyordum... Evet, bir daha çocuk düşünmüyorduk üzüldüğüm nokta bu değildi... Cemrenin rahminde kistler vardı ve bunlar Cemre'ye zarar verecekti... Büyümeden durdurulması gerekiyordu...

          Doktor cemrenin eline bir peçete verdiğinde cemre karnını silip kalktı... Elimi sıkı sıkı tutarken ayağa kalktı ve boynuma sarıldı...

Cemre: D-değilim... Hamile değilim...

      Bunu öyle bir söylüyordu ki... Rahatlamış,nefes almış gibi... Sanki hayat onun için daha da kolaylaşmış gibi... Saçlarından öpüp fısıldadım...

Deniz: Değilsin güzelim,değilsin... Artık üzülmeyi bırak bence... Ne dersin?

     Geri çekilip kafasını salladığında gözündeki yaşları silip yanağından öptüm... Doktorun yanına gittiğimizde Cemre'ye bir liste birde reçete vermişti...

Doktor: 1 ay cemreciğim... 1 ay sonra kontrole gelmeni istiyorum hem şu yemek yemenle ilgili hemde kist'lerle ilgili konuşalım...

Cemre: Tamam, teşekkür ederiz doktor hanım...

     Ayağa kalktık... Doktora tekrar teşekkür ettikten sonra odadan çıktık... Cemreyi kolumun altına aldığımda belime sarıldı...

Cemre: Rahatladım... Biraz da olsa...

Deniz: Ben rahatlamadım... Aksine senin için endişeleniyorum...

     Asansöre bindiğimizde ikimizde konuşmadık... Sessizdik...

(CEMREDEN)

Cemre: Ben niye gelemiyorum? Hayırdır ya?

Deniz: Bebeğim, bunun tehlikeli olduğunu anlatmama gerek var mı?

Cemre: Ya ama-

Deniz: Ama'sı falan yok birtanem, sadece 5 gün biliyorsun...

     Hastaneden çıktıktan sonra tam 2 gün geçmişti... Şimdi ise deniz eve gelmiş 5 günlüğüne İstanbul'a gideceğini söylüyordu... İş içinmiş... Bende gitmek istediğimi söyledim ama ısrarla gelemeyeceğimi söylüyordu...

Cemre: Ya deniz! Lütfen ya... Lütfen...

Deniz: Cemre! İkizler doğalı ne kadar oldu ha güzelim? Sensiz ne yapacaklar bir düşün? Ayrıca benim bile İstanbul'a gitmem tehlikeliyken seni nasıl götürebilirim?

Cemre: Offfff deniz! Offff!

     Oflayarak cama ilerlerken deniz kolumdan tuttu...

Deniz: Bana döner misin?

Cemre: Hayır!

Deniz: Bir dönsene sen bana...

    Kollarımı göğsümde birleştirip derin bir nefes alırken ona dönmedim... Tam 2 saniye sonra bacaklarındaki ve sırtımdaki kollarla ağzımdan bir çığlık kaçtı...

Cemre: Aaaaa! Noluyor ya!

     Kendimi denizin kucağında bulmamla başımı çevirip kucağından inmeye çalıştım...

Cemre: Ya bıraksana! Hem İstanbul'a gitmiyor muydun sen? Gitsene DENİZCİĞİM! hani işlerin vardı! Git ya git! Toplan-

     Ben hızlı hızlı cümlelerini sıralarken denizin anında kafamı çevirip dudaklarıma yapışması bir oldu... Gözlerim faltaşı gibi açılırken geri çekilip alnını alnına yasladı...

Deniz: Çok mu konuşuyorsun sen? Ha yavrum?

Cemre: B-be-

     Konuşamadan dudaklarımı tekrar öpmeye başladığında elimi yanağına koydum... Sinirliydim ona! Ama o kadar güzel öpüyordu ki karşılık veriyordum... Geri çekildiğinde yüzüme baktı ve burnumdan öptü...