Bulutların Ardına Bak

~ Bölüm 2 ~

Merhaba!!

İyi okumalar dilerim ballı çöreklerim 🫶🏻❤️‍🔥

~ İhanet ~

"Kötü günler senin sınavın, iyi günler ise kazanmanın sonucu."

Arabaların korna sesleri kulaklarımı sağır edecek şekilde haddinden fazla çıkıyordu. Dayanılacak gibi değildi. Ellerimi kulaklarıma doğru götürdüm ve iyice kapattım ama ne fayda işe yaramamıştı. Hâlâ sinir bozucu sesler kulaklarımda yankılanıyordu.

Gözlerimi yavaş yavaş açarken ilk gördüğüm şey tanımadığım bir yüz öylece bana bakıyordu. Sonra bir şey fark ettim. Ben, onun kollarının arasındaydım. Ne! Bir dakika nasıl oldu bu? Ben en son koşuyordum. Ellerimi kafama götürdüm ve hatırlamaya çalıştım.

Ani bir hareketle ayağa kalkmaya çalıştım ama olmadı tekrardan onun kucağına düştüm. Sonra onun yardımıyla yerimden doğruldum ve yine onun desteğiyle yolun kenarındaki kaldırım taşına oturmamı sağladı.

Etrafıma bakarken bir sürü insanlar ve yolun ortasında durmuş 4-5 tane araba vardı. Ben ise yolun kenarında oturmuş. Neyin ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.

Kalabalığın içinden tanıdık bir ses kulağımı tırmaladı. Hemen kafamı o yöne doğru çevirdim ve görüş alanıma o girdi. Yüzünü bir daha asla görmek istemeyeceğim, kaç yıldan beri ona verdiğim emekler, verdiğim değerler, hayatımda tek önemsediğim, onca güzel anların, birlikte yaşadığımız güzel şeyler bir anda onun sayesinde yerle bir oldu. Böyle bir son asla ama asla hak etmedim. Bana bunu yapmamalıydın Berat.

Hiçbir şey olmamış gibi bana doğru koşarak geliyordu. Hemen arkasından ise Furkan ve Batu da geliyordu.

"Ayza, sevgilim iyi misin?" diye bağırıyordu. Onun yüzünü bile görmek istemiyordum. Hangi yüzle hâlâ yanıma geliyordu. Bu kadar çok yüzsüz olduğunu bilmiyordum. İnsanda azıcık gurur olurdu ama bunda bir gram bile yoktu. Yazık cidden yazık.

Bugün hayatımın en kötü gününü yaşamıştım. Az önce gördüklerim beni paramparça etmişti. Bu dünyada en çok canımı yakacak şey başıma gelmişti. Ben aldatılmıştım. Şaka maka cidden aldatılmıştım. Bundan başka başıma ne gelebilirdi ki? En kötüsü zaten gelmişti. Onu çok seviyordum hem de öyle böyle değil. Ben sana âşıktım ya... Çok güzel giden bir ilişkimiz vardı ama yanılmışım. Yalanmış her şey işte...

Bizim güzel giden ilişkimiz falan yokmuş sadece kendimi kandırmışım. Meğersem ben hiç sevilmemişim. Bunu bana nasıl yapabildin Berat? Artık aklım almaz oldu.

Bu konuyu düşünecek halim bile kalmamıştı. Yavaş yavaş vücudum güçsüzleşiyordu. Kendime gelmemi sağlayan sese doğru yöneldim.

"İyi misin? Hadi kalk yolun kenarında böyle durmasan daha iyi, hem ölmek için erken. Neden kendini arabaların önüne atıyorsun?" O çoktan ayağa kalkmıştı bile sonra elini bana uzattı.

"İyiyim, gerek yok. Ben kendim kalkarım." Yalan kalkamıyordum, ayağım çok kötü ağrıyordu. Hem ben neden şimdi yalan söyledim ki? "Ölmek için arabaların önüne atlayacak kadar salak birine mi benziyorum? Hem bile bile ölüme gitmek çok saçma ve ben o kadarda delirmedim." dedim ve tekrardan kalkmaya çalıştım ama olmadı "Off!" diye ağzımdan istemsizce kısık bir ses çıktı.