MNL48 Series Book 1:Rewrite the Stars

Chapter 23

COLEEN POV

Pag pasok ko ng cr doon na tuluyang bumagsak yung luha ko hanggang ngayon di pa din ako makapaniwala dahil dun sa sinabi ni doc akala ko okay na ko dahil nga nag che-chemotherapy naman ako pero hindi pa pala mas lalo pang lumala

FLASHBACK (HOSPITAL)

Doc kamusta yung sakit ko? "takang tanong ko yumuko sya bago huminga ng malalim

Coleen stage 3 na cancer mo" nakayukong sabi nya parang nang hina ang tuhod ko ng marinig ko yung sinabi nyang yun

Doc rey hindi malakas pa ko baka nag kakamali lang kayo" naiiyak na sabi ko

I'm sorry ilang beses kong tiningnan pero yun talaga yung totoo" sagot nya
Umiling lang ako bago tumakbo palabas sobrang di ko kinaya yung narinig ko

God bakit naman ganito bakit ako? gusto ko pang mabuhay ng matagal gusto ko pang masakama si gabb

Sobrang sakit at sobrang bigat ng pakiramdam ko halos di ko kinaya ilang oras akong umiyak sa sasakyan nag palipas muna ko ng ilang oras bago ako umuwi kinakabahan ako baka makita nya or mapansin nyang umiyak ako ni-rubbed ko muna yung mukha ko bago bumaba sa sasakyan

END FLASHBACK

hanggang ngayon humahagulgol pa din ako sa pag iyak napag disisyonan kong ilihim muna kay gabb yung cancer ko alam kong hindi sya makakapag focus sa laban nya kapag nalaman nya yung totoo

Pag tapos kong umiyak huminga muna ko ng malalim bago nag hilamos

Napatingin naman ako ng marinig ko yung katok ni gabb

Hey sweetheart are you okay? "alalang tanong nya nag buntong hininga lang ako bago binuksan ang pinto

What happen? "tanong nya bago ako niyakap hindi ko nanamang napigilang maluha

Don't cry sweetheart " malambing na sabi nya bago pinunasan yung luhang pumapatak sa mga mata ko

Are you hungry? "saad nya umiling lang ako bago nag lakad papunta sa kwarto

GABB POV

nag tataka ako sa kinikilos ni coleen iyak sya ng iyak kanina pero pag tinatanong ko naman sya di naman sya sumasagot sobrang nag aalala na ko sakanya pero wala man lang akong magawa dahil di ko naman alam kung bakit sya nag kakaganyan

Pag pasok ko sa kawarto napansin ko namang mahimbing na syang natutulog kaya hinayaan ko nalang

Few hours past 5pm

Nakaupo lang ako sa couch ng biglang nag salita si Coleen kaya napatingin ako sakanya

Gising kana pala okay kana ba? "alalang sabi ko agad naman syang tumango

I'm hungry " daing nya bago umupo sa tabi ko

Wait kukunan kita ng food" saad ko bago tumayo at nag lakad papunta sa kitchen agad din naman akong bumalik

Kumain kana ba?" tanong nya sakin tinanguan ko lang sya bago binaling ang tingin sa tv

Pag tapos nyang kumain bumalik ulit sya sa kwarto agad din naman akong sumunod dahil inaantok na din ako

Fast forward 5 days past
(Tuesday)

Buong linggo lang akong nag practice hanggang sa dumating na yung araw ng laban ko

1pm palang naman at mamayang 3pm pa yung laban ko hindi na ko pumasok dahil nga para makapag handa na din ako inayos na din ni coleen yung susuotin ko

Medyo kinakabahan talaga ko pero sabi nya wag daw akong kabahan dahil alam nyang kayang kaya ko naman daw yun

2:30pm kami umalis sa unit 30 minutes lang naman ang byahe mula dito hangang music hall kaya aabot pa kami