Güneş| TAMAMLANDI

19

Zor zamanlar olur , nasıl çıkarsan içinden omurgan öyle şekillenir

Harika ,

Gerçekten harika .

Arkadaşlar az geri çekilin şansıma tüküreceğim size gelmesin .

İçimden oldukça yaratıcı küfürler ede ede yerde kendinden geçmiş gibi ağlayan Ecem'e göz ucuyla baktım .

Cidden mi ?

Birde bayıl istersen Feriha ?

Ne olacağını sanıyordu ki , Ona inanacaklarını falan mı ?

Lan inanırlar mıydı yoksa ?

Kapının arka arkaya deli gibi yumruklanmasıyla yerimden sıçradım , ellerim titriyordu .

"Güneş , Ecem ! Açın şu kapıyı ."Serkan abinin sesini duyduğumda derin bir nefes alarak kapıya doğru ilerledim ve kapının kilidini çevirdim .

Kapının önünde beni gören herkes önce derin bir nefes verdi , gözler Ecem'i bulduğundaysa büyük bir kıyametin kopacağını anlamıştım.

"Şükürler olsun iyisin ."Tan beni kendine doğru çekip sıkıca sarıldığında derin bir nefes verdim .

O benim her zaman yanımda olurdu
değil mi ?

"Anne ."Ecem'in hıçkırıklarının arasında çıkardığı sesi duyduğumda , Tan'nın kollarının arasından çıktım .

"Başım çok acıyor , bu manyak kafama fırlattı vazoyu ."diyerek gözlerini bana çevirdiğinde gözlerimi devirdim .

"Lan yalan söyleme ruh hastası."üstüne doğru yürümeye başladığımda Cihan Bey belimden tutup beni durdurdu .

"Kızım bir dur babacım."dudaklarımı dişleyip Cihan Bey'e döndüm hızlıca .

"Yemin ederim ben elimi bile sürmedim Ecem'e , dokunmadım ."

"Güneş , abiciğim biz biliyoruz senin Ecem'e dokunmadığını ."gözlerimi Yekta abime çevirdim ve hafifçe gülümsedim .

"Nerden biliyorum yapmayacağını ."fakat duyduğum bu ses yüzümdeki gülümsemeyi birkaç saniye içinde silmişti .

Lütfen yanlış duymuş olayım

Lütfen...lütfen

"Sonuçta onu doğru düzgün tanımıyoruz bile daha bir hafta oldu tanışalı . Güneş bunu asla yapmaz diyemeyiz ."

"Ne diyorsun lan sen ? "Hazar abinin bağırmasıyla gözlerimi Poyraz'a çevirdim .

Ellerini cebine koymuş dimdik bir şekilde yerde yatan Ecem'e bakıyordu.

"Kız kendi kafasını da kıracak değil ya abi ." diyerek bana baktığında gözlerimi devirdim .

Ama koymuştu yani .

Adını hâlâ öğrenemediğim Ecem'in babası Ecem'i yavaşça yerden kaldırdığında Ecem hâlâ bağıra bağıra ağlıyordu . Odadan çıkmalarıyla kulağımı kanatan o ses oldukça azalmıştı .

Daha sonra Yeliz kalktı yerden , karşıma dikildiği gibi elini havaya kaldırdı ve ben daha ne olduğunu anlayamadan suratıma sert bir tokat yapıştırdı .

"Daha 2 gündür tanıdığınız birini evimize sokarsanız böyle olur ."diyerek bağırdığında yumruklarımı sıkmıştım.

Allahım sen keçilerime mukayyet ol .

"Ama ben senin koparırım o kolunu ."Deniz Hanım , Yeliz'in elini sıkıca tutup geriye doğru ittirdi .

"Sen kimsin benim kızıma vurabiliyorsun ? "