🖤
Bir çok kez sormuştum bu soruyu kendime.
Neden onun yanında değişik hissediyordum. Ondan aşırı derecede nefret ettiğim için mi.
Yoksa ona karşı içimde anlam veremediğim bir duyguların oluşmasına engel olamadığım için mi.
Derin nefes alıp içimdeki yangını söndermeye çalışarak bir yandan da ona bakmıştım.
Yavaş adımlarla ona yaklaşmıştım. Yaralanmıştı. Kolumdan. Ne kadar itiraz etse de arda koluna bakıyordu.
Beni fark ettiklerinde arda bana dönmüştü.
Arda:alev... alev?
Bakışları koluma kaymıştı. Şuan kendi acımı unutmuştum.
Ateş oturudğu koltuğun başından kalkıp bana yaklaşmıştı.
Dirseğimden tutup kendine çekmişti. Yaraya bakacakmış ama canımın yandığını umursamamıştı.
Dudaklarımı bir birine bastırarak inlememi azaltmıştım.
Arda araya girip ateşi kolundan hafifçe tutmuştu. Kolumu kurtarıp onlara bakmıştım.
Arda:ateş yavaş olsana
Ateş:sanane arda. Sanane
Çok net bir şekilde çıkmıştı sert bir o kadar da soğuk olan sesi.
Arda derin nefes alıp yüzüme çaresizlikle baktıktan sonra salondaki çekmeceleri kurcalamaya başlamıştı.
İçeri bir adam girmişti. Mehmetti galiba adı. Arda çağırırken diymuştum bir ara.
Mehmet:abi tahminimiz doğruymuş. Harakete geçelim mi
Ateş telefonunu eline alıp kulağına götürerek dışarı çıkmıştı.
Ben hala onun arkasından bakarken omzumda bir el hissetmemle irkilmiştim.
Arda: koluna bakalım
Başımla onayladığımda sağlam olan kolumdan yavaşca tutarak koltuğa oturtmuştu.
Acıyı yeni yeni hissetmeye başlarken bu acı bir anda tavan yapmıştı.
Arda elindeki ilacı pamuğa sürterek yaramı temizlemeye başlamıştı.
Haraketleri çok çekincekti. Benden çok onun canı yanıyor gibiydi.
Yarayı tamamen temizledikten sonra saegıyla sarmıştı kolumu.
Sonra sarılı olan yaramın üzerini öpmüştü. Evet öpmüşte.
Ben ağzı açık onu izlerken o gülümseyip konuşmuştu.
Arda:bir yara öpülünce daha çabuk iyileşirmiş
Bir şey anlamamıştım. Bu yüzden tepkisiz kalmıştım.
Aklım hala ondaydı. O da yaralıydı. Nereye gitmişti ki o haliyle.
Ayağa kalktığımda kolumdan tutmuştu arda.
Arda:buraların temizlenmesi lazım. Ben seni bizimkilerin yanına bırakıyım olur mu
Ben:sizinkiler?
Arda:kardeş dediğimiz kızlar
Başımla onaylamıştım. Yerdeki kırık camlara basmamaya özen göstererek dışarıya çıkmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KEKEME
Teen Fiction"Pişman olacaksın bir gün. O kadar pişman olacaksın ki ayaklarıma kapanacaksın. Ama ben seni affetmeyeceğim. " Demiştim ağlayarak ve bağırarak. Yüzünde tek bir anlam belirtisi yokken sert sesiyle konuşmuştu. "Hayel gücün güzelmiş. Ama ben istediği...
