" ဟိတ္..! "
ဂ်ဲန္းနီေရ႔ွ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ဟာ ခ်ဳံ ပုတ္ထဲ ဝမ္းလ်ားတြားကာ တစ္စံုတစ္ခုကိုအားစိုက္လွမ္းယူေနတာမို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေတာင္ဂရုမစိုက္ႏိူင္တာေတြ့လိုက္ရသည္။
" ကဲ ခုေတာ့နင္ဘယ္ေျပးမလဲ
နင္ေၾကာင့္ ငါဟင္းခဏခဏငတ္ရတာ
အိမ္ေရာက္ရင္နင္ကို ႏုတ္ႏုတ္စဉ္းၿပီး
ေတာ့ကိုေၾကာ္စားပစ္မွာ "
" ဟိတ္..!!"
ေၾကာင္တစ္ေကာင္ကို ဂုတ္ကေနဆဲြကိုင္
လ်ွက္ တစ္ေယာက္တည္းစကားေျပာေန
တဲ့ေကာင္မေလး။ ဆံပင္ေတြက အနည္း
ငယ္ နီေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔။ေခါင္းကဘယ္
တုန္းက ေနာက္ဆံုးေလ်ွာ္ခဲ့တာသိပါေလစ။
" ငါေခၚေနတာမၾကားဘူးလား
နင္ နားပင္းေနတာလား "
" ဘာ..! "
" ေအာ္... နားေတာ့ေကာင္းသားပဲ "
"ဘာ..!"
" နင္ ကဘာတစ္ခြန္းဘဲေျပာတတ္တာ
လား။ကၽြတ္... ကၽြတ္ သနားစရာေလး"
ဂ်ဲန္းနီသည္ ခါးေပၚလက္ေထာက္လ်ွက္
က်န္လက္တစ္ရဲ့လက္သန္းေလးကို နား
ရြက္ထဲထၫ့္ကာ ခါသလိုလုပ္ျပလိုက္
သည္။
" ေနပါအံုး... နင္ကဘယ္သူလဲ။
တစ္ခါမွငါတို႔ရပ္ကြက္မွာမေတြ့ဖူး
ပါဘူး "
လီလီေရ႔ွရပ္ေနတဲ့ေကာင္မေလးကို
ဘုၾကၫ့္ၾကၫ့္ရင္းေမးလိုက္သည္။
မ်က္ႏွာကိုကအေပၚစီးက ေခ်မိုးတတ္
သၫ့္မ်က္ႏွာမ်ိဳး။အဲလိုမ်က္ႏွာေပး
မ်ိဳးေတြကို လီလီမုန္းလိုက္တာ။
"ငါ မနက္ကမွာဒီေျပာင္းလာတာ
ငါနာမည္က ဂ်ဲန္းနီ နင္နာမည္က
ေရာ"
ဂ်န္းနီ.!
လီလီကို ခပ္စြာစြာလာမိတ္ဖဲြ႔ေနတဲ့
ေကာင္မေလး။မ်က္ဝန္းခၽြန္ခၽြန္ေလး
ေတြမွာေကာ့ၫႊတ္ေနတဲ့မ်က္ေတာင္ကအထင္သား အေပၚမွာကိုင္းၫြတ္ေနတဲ့မ်က္ခံုးတစ္စံုကေနရာယူထားျပန္တယ္။
