[Zawgyi Version]
"ဗိုက္ကိုျပန္ေပ်ာက္သြားေစခ်င္တာလား"
"ဟုတ္"
"ဗိုက္ကျပန္မေပ်ာက္မသြားေတာ့ပဲကေလး
ေမြးလာရင္ေရာကိုယ့္ကိုအပိုင္ေပးမွာလား""ဟင့္အင္..ေပးပါဘူး"
"ကြ်န္ေတာ့္ဗိုက္ထဲကကေလးေလးေလ"
"ဆရာဗိုက္ျကီးပီးေမြးတာမွမဟုတ္တာ"
"မေပးဘူးေနာ္...လံုးဝေပးဘူး""ေအာ္...ဒါကိုက်ေတာ့သိတတ္လိုက္တာ"
"ဟုတ္ပါပီကြာ"
"ကိုယ္ကေလးေလးကိုမယူေတာ့ဘူေနာ္""ေဆးရံုကဘယ္ေတာ့ဆင္းရမွာလဲဟင္"
"မေနခ်င္ေတာ့ဘူလား"
"ေဆးနံ႔ေတြကအရမ္းနံလို႔အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္"
"ဒါေပမဲ႔ကြ်န္ေတာ့္အိမ္ဘယ္မွာရွိမွန္း
မသိေတာ့ဘူ""ကိုယ့္အိမ္မွာအတူေနျကမယ္"
"ဆရာစိတ္အေနွာက္အယွက္ျဖစ္ေနမွာေပါ့"
"ကြ်န္ေတာ္ကလူလြတ္မွမဟုတ္တာ"
"အခုလိုဗိုက္ျကီးနဲ႔သာဆရာေနာက္လိုက္သြား
ရင္ဆရာအိမ္ကမိသားစုဝင္ေတြအားလံုးက
ကြ်န္ေတာ့္ကိုျကည္ျဖဴမွာမဟုတ္ဘူူး""ျကည္ျဖဴတယ္ဆိုရင္ေရာလိုက္မွာလား"
"ဟင္"
"ကိုယ္ကအိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲေနတာ"
"မိသားစုေတြမရွိျကေတာ့ဘူ""ကြ်န္ေတာ္လိုက္မယ္"
"ေသခ်ာပီလား"
"ဟုတ္..ေသခ်ာတယ္"
"ကုတင္ေပၚကေျဖးေျဖးဆင္းအိမ္ျပန္မယ္"
ဗ်ာ..အခုခ်က္ခ်င္းျကီးလား!
"လူနာမွတ္တမ္းအကုန္ေရးျဖည့္ပီးသြားပီ"
အဝတ္အစားကအိမ္ေရာက္မွသာလဲေတာ့""ဟုတ္"
ကေလးအေဖေလးကကေလးေပါက္စေလး
ေတြလိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာသက္ဆိုင္သူ
ကေတာ့သဲသဲလႈပ္ခ်စ္မွာကိုယ္ေတာင္
မင္းေလးကိုအရမ္းခ်စ္မိေနပီဘယ္ေတာ့မွ
အတိတ္ျပန္သတိမရရင္ေကာင္းမွာပဲအစ
တုန္းကေတာ့မင္းကိုအိမ္ျပန္ပို႔ေပးခ်င္တယ္
အခုေတာ့ဘယ္သူမွမျမင္ေအာင္အိမ္ထဲမွာ
တစ္သက္လံုးဖြက္ထားလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္
YOU ARE READING
UNTAINTED LOVE [COMPLETED]
Romanceအတိတ္မွာနာက်င္စရာေတြမ်ားခဲ့လြန္းလို႔ အခ်စ္ကိုမယံုၾကည္ေတာ့ဘူ အတိတ်မှာနာကျင်စရာတွေများခဲ့လွန်းလို့ အချစ်ကိုမယုံကြည်တော့ဘူ