H2

2.1K 35 17
                                    

Major edit 31-12-16


"Wil je even opletten Iris?", vraagt meneer James tijdens de eerste les engels. Ik schrik op uit mijn gedachtes. Als ik opkijk, zie ik dat meneer James naar me kijkt. Snel knik ik verontschuldigend. Hij gaat verder met zijn les. "Blijf na de les nog maar even, Iris, je zit alweer te dromen." Ik voel mijn wangen rood worden en probeer voor de zoveelste keer mijn aandacht bij de stof te houden.

Wanneer de bel gaat, moet ik nog even blijven zitten. "Is er iets aan de hand, Iris? Gister met de kennismaking was je er ook niet helemaal bij, als er iets is kan je het altijd aan me vertellen, daar ben ik je mentor voor." Ik denk even na, "Er is niks hoor, ik moet alleen weer even in het schoolritme komen." Hij knikt, maar kijkt me nog steeds bezorgd aan. "Dan mag je gaan." Ik sta snel op, loop de klas uit en smijt de deur achter me dicht. Ik ben de rest van de schooldag er niet helemaal bij. Ik kan alleen maar aan de ogen van meneer James denken, en aan zijn mooie lage stem die me al kippenvel bezorgd als hij hallo zegt. Als ik mijn fiets van het slot haal, voel ik een hand op mijn schouder. Ik schrik en draai me snel om, ik kijk in de mooie, diep bruine ogen van meneer James. "Probeer je wel zo snel mogelijk in het ritme te komen, anders ga je achterlopen" zegt hij lief. "Ik doe mijn best.", weet ik uit te stamelen terwijl ik voel dat mijn knieën knikken.

Terwijl ik het plein af fiets, zie ik meneer James naar de parkeerplaats lopen. Hij stopt bij een oude golf. Hij zoekt in zijn tas naar de sleutel, als hij hem eenmaal gevonden heeft, start hij de auto en rijdt weg. Hij gaat de andere kant op, hij woont dus niet in mijn deel van de stad. Ik blijf achterom kijken tot ik hem niet meer zie.

"Iris, kom je eten?" Mijn moeder roept me vanaf de trap. Snel sluit ik mijn laptop af en ga naar beneden. Tijdens het eten begint mijn vader te praten:"Iris, is er wat aan de hand meisje, je bent zo stil vandaag." Ik weet niet waarom, maar na deze vraag voel ik het stoom uit mijn oren blazen. Snel sta ik op, waarbij ik mijn stoel op de grond laat vallen. Ik ren de deur uit, en voordat iemand iets kan zeggen, ben ik weg. Ik loop richting mijn oude basisschool. Als ik daar ben, ga ik in het speeltuintje zitten. Direct komen er herinneringen van vroeger naar boven. Tikkertje spelen op het schoolplein, verstoppertje spelen achter de bomen. Maar nu ben ik alleen. Ik schommel een beetje op en neer terwijl ik nadenk. Waar zou ik kunnen overnachten? Als ik naar huis ga, is er toch alleen maar ruzie en daar heb ik nu geen zin in. Ik heb niemand waarbij ik kan overnachten. Natuurlijk heb ik wel vrienden, maar daar kan ik niet onverwachts aankloppen. Ik loop naar het bankje toe dat aan de rand van het speeltuintje staat. Ik ga er met mijn hand overheen om te kijken of het niet nat is. Na te geconstateerd te hebben dat het bankje droog is, ga ik liggen. Morgen heb ik school, maar ik heb geen tas of boeken bij me. Maar dat komt morgen wel weer. Al snel voel ik mezelf lichter worden en val ik in slaap.

Maar als ik 's ochtends wakker word, heb ik overal pijn; in mijn rug, nek en benen. Langzaam kom ik overeind en zoek in mijn zakken naar mijn mobiel. Nog 20% batterij. Snel kijk ik hoelaat het is; tien voor negen. Ik besluit om naar school te bellen en de stem van mijn moeder na te doen. Nadat ik me heb ziek gemeld, sta ik op en kijk om me heen. Het is nu heel druk bij de basisschool en veel ouders kijken me raar aan. Ik zie er waarschijnlijk niet al te best uit. Snel open ik de voorcamera van mijn mobiel. Mijn make up is uitgelopen waardoor ik eruit zie als een verwaarloosde panda, mijn haar is een vogelnest geworden en mijn ogen zijn bloeddoorlopen van het huilen.

Opeens zie ik een bekende auto voorbij rijden. Ik kijk even om me heen, en besluit dan om naar hem toe te lopen. Als ik dichterbij kom, zie ik dat inderdaad meneer James in de auto zit. Hij ziet mij ook en stopt. "Waarom ben je niet op school?" Ik twijfel, moet ik hem de waarheid vertellen. Hij ziet ook wel dat ik hier niet ben om iemand naar de basisschool te brengen. Hij ziet me twijfelen en zet zijn auto naast de weg. "Kom, we gaan wel even op het bankje zitten." Als we allebei zitten, begin ik toch aan mijn verhaal, "Ik had gisteravond ruzie met mijn ouders, toen ben ik weggelopen." Hij kijkt me aan, "Heb je hier geslapen?" Ik knik. "Kom mee" zegt hij en duwt me zachtjes richting de auto. Verbaasd stap ik in, hij loopt om de auto heen en gaat in de bestuurdersstoel zitten. "Waarover had je ruzie met je ouders?" Vroeg hij. "Ze bleven maar doorvragen wat er was en geloofden me niet toen ik zei dat ik gewoon moe was, daarna werd mijn vader boos en toen ben ik weggerend", vertel ik.

P.O.V Theo James

Ik zie Iris staan in het speeltuintje, ze ziet er hulpeloos uit. Haar make up is helemaal uitgelopen, ze ziet eruit alsof ze al dagen niet heeft geslapen. Ik besluit naar haar toe te gaan en haar een lift naar school te geven. Als ik mijn hand op haar rug leg om haar naar de auto te begeleiden voel ik een ongekende warmte mijn hand prikkelen, het is een hele aangename warmte. Nee, niet doen, spreek ik mezelf streng toe ik mag geen gevoelens voor één van mijn leerlingen krijgen. Nadat ze heeft verteld waarom ze ruzie heeft, besluit ik dat ik haar nu niet naar haar huis kan brengen, maar naar school kan nu ook niet, ze is hartstikke overstuur. Wil je even mee naar mijn huis? Vraag ik dan maar. "Jawel hoor, maar hoef je niet te werken vandaag?" Vraagt ze. Daar heb je ziektedagen voor, antwoord ik haar.

---------------------------------------------------------------a/n--------------------------------------------------------------------
Awh Theo begint gevoelens te krijgen voor Iris...
Weet iemand een leuke shipnaam voor Iris en Theo?
Ik weet niet of ik altijd zo snel ga updaten maar ik hoop het wel
Bye fijn weekend iedereen!
xx
L

My teacher ft. Theo JamesOnde histórias criam vida. Descubra agora