Smut

1.2K 24 13
                                    

Iris p.o.v.

Mijn lippen zitten weer op de zijne gedrukt. Ik voel me zo licht als een veertje en tegelijkertijd voel ik me alsof ik de hele wereld aankan. Mijn vingers glijden naar beneden tot ik de stof van zijn broek voel. Hij laat een diepe zucht en draait ons om, zodat hij nu boven me ligt op de bank. Zijn ene hand staat naast mijn hoofd zodat hij mij niet plet. Ik voel zijn warme vingertoppen op mijn hand en een gelukkig gevoel overvalt me, ik zou nooit gelukkiger kunnen zijn dan ik nu ben, zo met Theo die van me houd. Zijn handen gaan naar beneden tot ze bij mijn broek zijn.
"Wil je dit wel?" Vraagt hij lief en bezorgd. Ik knik. "Ik wil het horen, want knikken is een teken van twijfel en ik wil je geen pijn doen."
"Theo, ik wil je, ik wil dit." Zeg ik dan.

Hij kuste me, ik voelde de passie op zijn lippen, het deed me verlangen naar meer. Ik drukte me nog dichter tegen hem aan. Op alle plekken waar ik hem voelde brandde het, alsof er een vuur ontstak, het voelde geweldig.
Hij kuste me in mijn hals, precies op de goede plek, er ontstak een groot vuur. Zijn handen gleden langs mijn lichaam, zijn aanrakingen zorgden ervoor dat mijn huid begon te tintelen. Een kreun ontsnapte uit mijn mond. Zijn handen gleden naar mijn broekrand en openden de gulp, waarna hij duizenden kusjes op mijn buik gaf, duizenden vuren die hevig begonnnen te branden. Ik begin naar hem te verlangen, te hunkeren. En hij voelt het, mijn verlangens worden de zijne en andersom. We zijn een eenheid, we zijn ijs en water, zonder elkaar leven we niet. Hij trekt mijn broek uit en ik de zijne. "Ik hou van je" we zeggen het beiden, zonder er ook maar over na te denken, we weten dat het waar is. Dit is liefde, we begrijpen de liefde. Hij kust me op mijn lippen, terwijl zijn handen op mijn heupen liggen, even voel ik me niets en alles, sterfelijk en onsterfelijk, en dat alles tegelijk. Duizenden vuren laaien tussen ons. Ik wil ze doven om nog dichterbij te kunnen komen, maar tegelijkertijd wil ik ze nog meer laten branden, alleen al door dat geweldige gevoel dat ze me geven.
Zijn lippen kussen mijn natte wangen als hij in me gaat. Ik voel geen pijn meer, ik voel alleen hem, ik wil alleen hem, ik denk alleen hem. En hij denkt alleen mij. Even voel ik me de rijkste en machtigste persoon op aarde, want ik, ik heb echte liefde.

Nog nahijgend ligt hij naast me, de vuren branden nog steeds, wel minder maar ze zijn er nog. "Wauw" zegt hij. Hij neemt me de woorden uit mijn mond, het was inderdaad 'wauw', de passie, de vuren, alles was 'wauw'.
Als ik mijn mond open doe om iets te gaan zeggen, gaat mijn telefoon af. Ik pak mijn mobiel op en kijk op het schermpje; 'mama'. Shit, ze zijn waarschijnlijk nu thuis gekomen.
"Hallo, met Iris."
"Hi lieverd, we zijn weer thuis, waar ben je?"
"Ehm, ik ben bij Anouck, ik zou hier blijven slapen."
"Oké, ben je dan morgen weer thuis?"
"Jahoor, tot morgen dan."
"Tot morgen."

Theo kijkt me vragend aan als ik afleg. "Mijn ouders zijn weer thuis" leg ik uit. "Moet je nu naar huis?" "Nee ik mag hier blijven" "mooi" hij kust me, zijn zachte lippen op mijne, zijn passie die voelt alsof ik in de hemel ben. "Ik ga ontbijten" zeg ik als hij weer terugtrekt. Ik loop naar de keuken en maak ontbijt.

--a/n--
OMG dit was zo'n awkward stuk om te schrijven, vooral als je zelf nog nooit een relatie hebt gehad
Bye

My teacher ft. Theo JamesWhere stories live. Discover now