Sabahın erken saatlerinde telefonumun çalmasıyla uyanmıştım. Ekranımda beliren '' bilinmeyen numara'' yazısıyla karşılaşınca sinirlenmiş telefonu kapatmıştım. Uykuya tekrar dalacağım sırada ısrarla çalan telefonuma küfür edip aramayı yanıtladım.
Hürkan: Ne istiyorsun sabah sabah?
Bilinmeyen numara: Seni.
Hürkan: Bırak artık dalga geçmeyi gerçekten sıkıldım.
Bilinmeyen numara: Dalga geçmiyorum ki
Hürkan: Beni kim neden sever ki? Hiç bir özel yanım yok.
Bilinmeyen numara: Yanılıyorsun sen benim başıma gelmiş en özel şeysin.
Kalbim hızla çarpmaya başlamıştı. Kimse bana böyle sözler söylememişti.
Hürkan: Kim olduğunu söylemeyecek misin?
Bilinmeyen numara: Söylesem de tanımazsın ki.
Hürkan: Adını merak ediyorum.
Bilinmeyen numara: Aşkım diyebilirsin.
Sessizce kıkırdamış dudaklarımın yukarı kıvrılmasına engel olamamıştım.
Bilinmeyen numara: Sen güldün mü? Aww~
Hürkan: Ah her neyse hoşçakal.
Kanın yanaklarıma toplanmasıyla telefonu suratına kapatmıştım. Neden bu kadar utandım ki? Bir yandan konuşmayı sürdürmek istiyor bir yandan da hayatıma birini almak (ki bu bilmediğim bir numara) istemiyordum. Yatağımda doğrulup ayağa kalktım, bugün pazartesiydi. Odamın bir tarafına attığım okul kıyafetlerimi almış ve hızlıca üstüme geçirmiştim. Masamın üstünde duran 1 2 defteri de çantama atıp yola çıkmıştım. ...
Sınıfa girdiğimde en arka köşedeki sırama geçip kulaklıklarımı takmıştım. Başımı masaya koyup öğretmenin gelmesini bekliyordum. Kafama birinin dokunmasıyla doğrulmuş ama kimseyi görememiştim. Önümde bir kağıt üzerinde de minik bir paket vardı.
Paketi açtığımda içinde 2 siyah yüzük olduğunu gördüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Notta da şunlar yazıyordu; '' Sen benim güneşimsin ben de ay, biliyorsun ki güneşin ışıkları olmadan ay parlamaz. Umarım bir gün birlikte takabiliriz, şimdilik onları saklamanı istiyorum
Sevgiler Bilinmeyen Numara
Birisi görmesin diye notu ve yüzükleri çantama atmıştım.
