Boktan geçen okul günümün ardından annemi ziyaret etmeyi düşünmüştüm. Ne zamandır gitmediğimi fark edip evimin yolunun tersi olan tarafa yürümeye başladım. Telefonumun çalmasıyla durup çantamı karıştırdım. Nihayet bulduğumda gördüğüm yazıyla sinirim bozulmuştu. Ama kendime de engel olamıyordum.
Bilinmeyen numara: Selam.
Hürkan: Ne istiyorsun?
Bilinmeyen numara: Annene mi gidiyorsun?
Hürkan: Ne?
Bilinmeyen numara: Evinden ve annenden başka bi yere gitmezsin evinin yolunda olmadığına göre annene gidiyorsun.
Hürkan: Ne zamandır beni gözetliyorsun?
Bilinmeyen numara: Senelerdir.
Hürkan: Neden peki?
Bilinmeyen numara: Hürkan içimde sana karşı asla bastıramadığım duygular var.
Kendime engel olamadığım, psikopat gibi hissettiğim. Bu zamana kadar seni aramaya korktum. Beni sevmemenden benden korkmandan. Ama dayanamadım Hürkan bu aşk artık içime sığmıyor.
Hürkan: B-ben anlamıyorum, neden? Neden ben?
Bilinmeyen numara: Bilmiyorum Hürkan.
Bilinmeyen numara: Hey buluşmayı teklif etmiştin değil mi?
Hürkan: Evet.
Bilinmeyen numara: Sana bir konum atıcam gelir misin peki?
Hürkan: Gelirim. Ah bir de bugün evimin karşısında bana bakan birini gördüm onun sen olma olasılığı kaç?
Bilinmeyen numara: Bendim.
Hürkan: Anladım, peki o zaman yarın attığın konumda görüşmez üzere.
Bilinmeyen numara: Görüşürüz birtanem.
Telefonu kapatıp cebime atmıştım. Heyecandan kalbim deli gibi atıyordu. Hayatımda hiç bu kadar heyecanlı ve aynı zamanda mutlu hissetmemiştim. Annem dışında biri beni seviyordu... Her ne kadar evime gizlice girmiş olsa da.
