ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်
[host ရေ အိပ်မနေနဲ့ ထတော့ဗျ အပြင်မှာ လူရောက်နေတယ် ]
အင်း အစောကြီးဟာကို
မင်ဂျွန် အိပ်ချင်မူးထကာ အခန်းတံခါးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်တယ် ပီးနောက် မျက်လုံးမဖွင့်သေးပဲ
" ဘယ်သူလဲ အစောကြီးကို ဒါလူအိပ်ချိန်မှန်းမသိဘူးလား"
*အိ ဒီကလေး ခေါင်းဆောင်ကို *
[hostရေ အဲ့တာ ဇာတ်လိုက် ]
မင်ဂျွန် systemရဲ့ ဇာတ်လိုက်ဆိုတဲ့အသံကြောင့်
မျက်လုံးကိုလ က်ဖြင့်ပွတ်ကာ ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်တယ်
ဝါး ဇာတ်လိုက်လို့မပြောရဘူး ချောချက်
ဒါနဲ့မျက်လုံးတွေက ဘာလို့ သူနဲ့တူနေရတာလဲ
စိတ်ထဲကပြောရင်း အောင့်တက်လာတဲ့နှလုံးကြောင့်
မင်ဂျွန် နှလုံးနေရာကိုကိုင်ကာ လှဲကျသွားတယ်
ကြမ်းနဲ့မို့နာကျင်တော့မယ်ထင်ခဲ့ပေမယ့် နူးညံ့သောလက်တစ်စုံရဲ့ပွေ့ဖက်ခြင်းကိုခံလိုက်ရတယ် ပီးနောက် သူဟာအမှောင်ကျသွားတော့တယ်
မင်ဟော့ သူ့အဖေရဲ ့အမိန့်ကြောင့် ဟန်မင်ဂျွန်ဆိုတဲ့ ကလေးကို လာကြိုဖို့ဖြစ်လာတယ်
အခန်းတံခါးကို အတော်ကြာခေါက်သော်လည်းပေါ်မလာတာကြောင့် စိတ်အတော်တိုမိတယ်
အခန်းတံခါးပွင့်လာပီး မျက်စိမဖွင့် ဘယ်သူလဲလို့မေးနေတဲ့ ကလေးတစ်ယောက် သူပြန်မဖြေမိ ခနကြာတော့
သူကလေးခေါင်းထောင်ကြည့်လာတယ် ပီးတော့သူ့ကို
စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်ပီး လှဲကျသွားတော့တယ်
သူ့စိတါထဲ ဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲ တကယ်မသိ လူကိုပူထူသွားသလိုပဲ ထို့နောက် ထိုကလေးကိုပွေ့ချီကာ အနီးနားကဆေးရုံကို သွားရလေတော့တယ်
"စိတ်ပူစရာမလိုတော့ပါဘူး လူနာက အားနည်းလို့
သတိလစ်သွားရုံပါ သတိရရင် ဆေးရုံဆင်းလို့ရပါတယ်
အစာနဲ့ဆေးတော့ ကျွေးရမယ်"
"အင်း "
မင်ဟော့ အင်းတစ်လုံးသာပြန်ပြောလိုက်တယ်
