လွှတ်ချခွင့်မရှိ(complete)

ep17 💌

"Appa သားဒီနေ့ hyung ကုမ္မဏီကို သွားမလို့ .......hyungအိမ်ကိုလည်း မလာဘူး ဖုန်းလည်း  မကိုင်လို့"

"အင်း သွားလေ ........."

Appaခွင့်ချက်ရပြီးသည်နှင့် အိမ်ကထွက်လာကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ hyungပေါက်လေးထံသို့

ဘာလို့ ပျောက်နေတာလည်းhyung 4ရက်လောက်ရှိပြီး စာမလာ သတင်းမကြားနဲ့ ဒီကကောင်ကြီးက ရူးတော့်မယ်။

အခုjungkook ထက်နားလည်လိုက်ရတာက မုန်းတာထက် ချစ်တာက ပိုပင်ပန်းရတယ်ဆိုတာပဲ။ ချစ်‌နေရင်းကို ပင်ပန်းနေတာမျိုး။

မုန်းပြီး ချစ်ဖို့က လွယ်ပင်မဲ့ ချစ်ပြီး မုန်းလိုက်ဖို့က ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်ဘူး အတွေးလေးနဲ့ တောင်မှပေါ့‌။

Hyungကို surpriseတိုက်ချင်လို့ ရုံးခန်းတံခါး
ကို မခေါက်ပဲ ဖြည်ဖြည်လေး ဖွင့်လိုက်တော့် ကိုယ်ပဲ ပြန်ပြီး surpriseတိုက်လိုက်ရတာများလားလို့ ထင်ရအောင် ကောင်မလေး‌တစ်ယောက်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို အငမ်းမရ နမ်းနေသော လူသား။

အခုချိန်မှာ ဝမ်းနည်းစိတ်ရောဒေါသစိတ်တွေပါ ပေါင်းပြီး တံခါးလက်ကို တင်းတင်းကြီးဆုပ်ကိုင်ကာ စောင့်တွန်းလိုက်တော့် ဆေးဆိုပန်းရိုက် မျက်နှာနဲ့ မိန်းမလှလေးသည် အထိတ်ထိတ်အပြာပြာဖြင့် jungkookကိုလှည့်ကြည့်လာသည်။

ထိတ်လန့်မူ့ လုံးဝမရှိသည့် hyungကြောင့် hyungဘာအကွက်တွေ ရွှေ့နေတယ်‌ဆိုတာ ရိပ့်မိစပြုလားသည်။သိတယ် မုန်းအောင်လုပ်နေတယ်ဆိုတာ မလိုဘူးhyung အရင်ကမုန်းနေတာမှန်ပင်မဲ့ အခုမုန်းမရအောင် ဖြစ်နေပြီး။ဘယ်လိုအကြောင်းနဲ့မှပေါ့။(ဆေးမမှီတော့်ဘူး)

ကျွန်တော့် သူတို့နားသွားပြီး ထိုကောင်မလေးရဲ့ မျက်နှာကို ခပ်တင်းတင်းကြည့်ကာ

"ထွက်သွားးး"

"ဟင်......"

မျက်နှာကိုတင်းမာကာ ခပ်ဆက်ဆက်ပြောလိုက်တော့် ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အာမေဍိအသံ။

"ခဗျာကို ထွက်သွားလို့ ပြောနေတယ်လေ ......."

Jungkookစိတ်မရှည်စွာ အော်လိုက်တော့်မှ အခန်းထဲကထွက်သွား၏။