A family reunion who celebrate Christmas Eve to everyone. A christmas that always gives happiness and love. But what if this is the day when someone died at your family relatives? And you are one of the witnesses but you didn't know who did it?
***
...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Rey
NASA isa akong cafe na mediyo malapit sa tapat ng school namin, dalawang kanto lang ang pagitan at nandoon ka na. Naisipan ko kasing makipag meet up sa kaibigan ko dahil sa kagabi pang may bumabagabag sa isipan ko.
I can't sleep dahil sa mga nangyari kahapon, dagdag mo pa 'yung minention ni Inspector, Bry, ugh! Even though I want to, wala e, palaban ang psychology spirit ko.
How? Paano niya na take 'yung gamot na 'yon? Sleeping pills? We gave Aspirin as his medicine, pero 'yung nakita nila sa autopsy report is sleeping pills?
I'm here watching those people passing through a huge glass of the window in front of the cafe. As I staring at them mas lalo lang akong nababagot kaka-antay.
Where's that man?
"Gezzz, he's already twenty minutes late." bulong ko habang nakatingin sa screen ng cellphone ko.
While waiting for him, bakas ang amoy ng kape sa loob ng cafe. Also the sweet one. Like, cakes or cupcakes. Habang ang iba namang mga waiter ay abala sa pag se-serve ng mga order ng customers nila.
And speaking of the customers, they're here, chit-chatting with a nonsense things.
By the way, I order mocha latte. I prefer this one than any kinds of flavor. As I stared again to my phone screen. It's already 2:15 p,m already.
Ugh, where's-
CLING! CLING! The bell rang as the man open the door.
"Good afternoon sir, table for one?" masayang bungad ng isang lalaki sa kakapasok lang ng isang binatilyo.
Tinitigan ko sya ng mabuti, habang inuusisa ko ang itsura nya. His a quite well man. May itsura, naka-suot ng maong na pants at white t-shirt.
Nag palinga-linga pa ito ng ilang segundo at hindi abalang sinagot ang tanong ng isang waiter kanina. As our eye glued to each other.
Philip!
Tumayo ako at lumapit naman siya sa akin.
"Sorry I'm late." pag hingi niya ng paumanhin sa akin, sabay hila ng isang bangko sa table ko.
Umupo rin ako sa ka-tapat nyang table at may lumapit na isang babaeng waitress sa aming dalawa. She gave a menu card and waiting for my companion response.
"Can I take, uhm... one kapeng barako?" tumingin siya sa babaeng nag aantay ng sagot nya kanina.
The girl wrote in into his sticky note at nakangiting umalis sa harapan naming dalawa.
