Ojcze!
Jam jest Minotaura powiernik, jedyny towarzysz wśród bezkresnej udręki,
Jam, tak jak On, zaznał samotności męki,
Nikt nie ujął mej dłoni, nikt nie dumał nad losem uwięzionego,
Nikt wprawdzie nie objął mnie opieką, uważając za swego.
Ojcze!
Obiecałeś, że uwolnimy się z podziemnych ciemności,
Obiecałeś, że zaznamy najczystszej odmiany wolności,
Obiecałeś, iż Olimp przyjmie nas z otwartymi ramionami,
Obiecałeś tak wiele, a wprawdzie okazało się to snami.
Ojcze!
Stworzyłeś dzieło swego życia
a straciłeś tak wiele dla swego odkrycia.
Ikarze!
Tyś jest marzyciel, pragnący uniesienia,
Tyś jest syn mój, buntownik, pragnący spełnienia,
Ująłem Twej dłoni, błagając o wybaczenie,
Ująłem Twej dłoni, wspominając, iż to me jedyne życzenie.
Ikarze!
Złożyłem obietnicę powrotu na matczyną ziemie,
Złożyłem obietnicę prosto w płomienie,
Obiecałem boską łaskę, licząc na olimpu wspomnienie,
Obiecałem tak wiele, niszcząc Twoje marzenie.
Ikarze!
Stworzyłem dzieło swego życia
a straciłem tak wiele dla zwykłego odkrycia.
YOU ARE READING
Tonę W Odmętach Niewinności
PoetryDedal obserwował wspaniałe sklepienie, a jego potomek skonał, kwiląc o swoje marzenie. ~•~ 7/7 → Copyright © 2021 for text by MMkoko1 → Przecudowna okładka stworzona przez kochaną @its_doom_and_gloom → Pamiętajcie #MinotaurDeservesBetter
