Accident From My Heart [ Vmin ]

Ep-2

အခ်ိန္ေတြဟာ ရပ္တန႔္သြားသည္ ။ အရာရာဟာတိတ္စိတ္သြားသည္ ။ လူေတြေျပာတာၾကားဖူးတယ္ "မင္းဘဝရဲ့ အခ်စ္စစ္နဲ႔ေတြ ့ရင္ မင္းရဲ့အခ်ိန္ေတရပ္တန႔္သြားလိမ့္မယ္" တဲ့

ဂ်ီမင္း၏ အေတြးအာရံုေတြဟာ ဟိုတစ္စ ၊ ဒီတစ္စ ပ်ံ ့ႏွံ႔ သြားသည္။
ဂ်ီမင္း၏ စိတ္အာရံုဟာ လက္ရိွ တကၠသိုလ္ႀကီးထဲ၌မဟုတ္ေတာ့ပဲ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက သူတက္ခဲ့ေသာ
အ. ထ. က ( တကၠသိုလ္ ) အထက္္တန္းေက်ာင္းေလးတစ္ေက်ာင္းဆီသို႔ ...
______________________________________

"ကေလးတို႔ေရ ဒီေန့ဆရာမတို႔ ဒီေန ့ အျပင္မွာစာထြက္က်က္ၾကမယ္ "

"ေရးးးး"

"ဟုတ္ပါၿပီ စာအုပ္ေတ ေသခ်ာယူလာေနာ္"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာမ"

အခန္းတစ္ခုလံုး ခံုေရြ့သံမ်ား ၊ တီးတိုးစကားေျပာသံမ်ားျဖင့္ ဆူညံသြားသည္။ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ အျခားေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ တိတ္တစိတ္ခိုးၾကၫ့္ရင္း အခန္းအျပင္သို႔ထြက္သြားေလသည္။ သို႔ေသာ္ ခိုးၾကၫ့္ေသာေကာင္ေလးသည္ သူ၏ မွတ္စုစာအုပ္ကေလးတစ္အုပ္က်န္ခဲ့တာကိုေတာ့သတိမထားမိေပ ...
ေက်ာင္းအေရွ ့ဘက္ၿခံစည္းရိုးနားတြင္ စာက်က္သံမ်ားညံေနသည္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဆရာမ ,မသိေအာင္ခိုးကာေဆာ့ေနၾကသည္။ စာဂ်ပိုး တခ်ိဳးကေတာ့ စာေတအေသအလည္းက်က္ကာ ဆရာမဆီတြင္ ေခါက္တို႔ေခါက္ျပန္ စာျပန္ၾကသည္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ မခ်စ္လည္းေအာင့္ခါနမ္း ဆိုသၫ့္အတိုင္း စာမက်က္ခ်င္ေသာ္လည္း ဆရာမစာေမးမည္ဆိုး၍ အသံၿပဲႏွင့္ လိပ္ေကာင္းထြက္မတက္ စာကိုေအာ္ဆိုေနၾကသည္။ မ်ားမၾကာမီ ထိုအုပ္ထဲမွ ‌ေ‌ကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ထြက္လာၿပီး

"ဆရာမ"

"ေအာ္...ဂ်ီမင္းေလးဘာျဖစ္လို႔လည္း"

"ဟို...အတန္းထဲမွာမွတ္စုစာအုပ္ေလးက်န္ခဲ့လို႔ အဲ့တာသြားယူခ်င္လို႔"

"ဪ...ဘာမ်ားလည္းလို႔ကြယ္ ရတယ္ရတယ္သြားသြား"

"ဟုတ္ဆရာမ"

"အင့္......ဟင္"

ဆရာမကိုေျပာၿပီး အခန္းထဲအဝင္ , အဝမွာကို့ထက္‌ေခါင္းတစ္လံုးစာ‌ေလာက္အရပ္ရွည္တ့ဲလူတစ္ေယာက္နဲ႔တိုက္မိသြားသည္။ကိုယ့္ဘက္ကလည္းမွားတာမို့ေတာင္းပန္ရန္ ေခါင့္အေမာ့ ျမင္လိုက္ရသည္က ကိုယ့္ကိုငံု႔ၾကၫ့္ေနသၫ့္ မ်က္ဝန္းတစ္စံု၊ ၿပီးေတာ့ ႏွာေခါင္းထိပ္က မွဲ႔ကေလး ။အို!!ပတ္ဂ်ီမင္း တို႔ကမ႓ာႀကီးရပ္တန႔္သြားသလို အရာအားလံုးလည္းေျပာက္ကြယ္ကာ သူတစ္ေယာက္ထည္းက်န္ခဲ့သလို။ ခုန္ေန‌တဲ့ႏွလံုးသားကို လစ္လ်ွူရႈ႔ကာ