Өдөржин ажлынхаа өрөөнд бүгэж, өдрийн хоолны цагаар ч гарсангүй. Дахиад Жэксон ахтай таарахыг хүсэхгүй байна.
Ажлынхан бүгд цайны цаг гээд гарцгааж, би кофе найруулж аван бодлоо цэгцлэхээр цонх руу харан зогслоо. Урт амьсгаа аван тайвшраад зогсож байтал бэлхүүсээр минь хоёр гар орж ирэн тэвэрлээ. Айж гайхах зэрэгцэн тэр нэгний гарыг тавиулах гэтэл чихэн дээр минь танил хоолой ярьж эхэллээ.
"Живон~а ах нь байна... намайг санасан уу? Би лав чамайг маш их санасан" гэснээ хүзүүн дээр минь үнсэв.
Хүчтэйхэн гарыг нь түлхээд
"Уучлаарай би таныг захирал гэдгээс чинь өөрөөр танихгүй. Та хүн андуураад байх шиг байна. Бас миний биед дураараа хүрээд хэрэггүй" гэж хэлээд холдож зогсов.
"Би хүн андуураагүй гэдэгтээ итгэлтэй байна. Живон~а чи худлаа ярьж чаддаггүй шүү дээ. Би чамайг мэднэ"
Тэр над руу нэг алхам ойртоход би хоёр алхам холдож байлаа.
"Зүгээр л захирал ажилтан шиг байцгаая"
A/N: Manai haygiig 20 followers tei bolgotsgooy. Follow hiigeegui n follow zaaval hiigeerei.
