Yaşanmaması gereken en kötü şey yaşanmıştı..
Tedavi işe yaramamış Jennie maalesef hayatını kaybetmişti.
"ANNNNEEEEE"
Koridorda güçlü bir çocuğun ağlama sesleri vardı.
"ANNE UYANSANA"
Jisung kendini yerden yere vuruyor, etrafa tekmeler savuruyor, onu durdurmaya çalışan herkese saldırıyordu. Belki çok küçüktü ama şu an annesine ne olduğunu anlayabiliyordu.
Minho ise hiç bir şey yapamadan oturuyordu. Çok ümitliydi. Ablası yerine koyduğu arkadaşı iyileşecek biricik oğlunun kokusunu doya doya içne çekecekti. Jennie'nin son zamanlardaki en büyük hayali buydu. Ama hiç biri olmadan vefat etmişti şu an ise minik oğulu resmen karşısında sinir krizi geçiriyordu.
"ANNEEEE ANNNEMİ UYANDIRIN BENİ BIRAKSANIZA PİSLİKLER"
Bir hemşirenin Jisung'u yakalamasıyala Minho ayaklandı.
"Jisung yanıma gel abicim hadi"
Çocuk sakinleşti yavaşça büyüğün dizine yattı "annem gelsin"
"Özür dilerim Jisung gelemeyecek çok özür dilerim"
"NE DEMEK GELEMEYECEK! GELECEK! GÖRÜRSÜNÜZ!" ayağı kalkıp annesini görebildiği bir yere geçti
"Anne geri gel."
YOU ARE READING
baby- Minho/Jisung
FanfictionAkciğer kanseri olan bekar anne Jennie 3 yaşındaki oğlu Jisung'a bakması için arkadaşı Lee Minho ile konuşur. Belirli bir hikaye üzerinden gitmiyor hayatlarından kısa kısa anların derlemesi diyebilirim. (ship kitabı değil. )
