gönderen: kimseungmin@gmail.com
gönderilen: hwangjin@gmail.com
önceleri beni değiştirmeye çalıştın.
sabahları bana çay içirdin, kitap hediye alacağım deyip bana gençlik romanları verdin, konserlere götürüp ilk defa hayatımda seksenin altında puan aldırdın bana.
oysa ne kadar da yanılıyordun, ben değişemezdim. midas kimdir bilirsin, her dokunduğunu altına çevirir. sıkı bir kapıydım senin için, açabilmek için dokundun ama bir altın oluverdim ben de. oysa sadece o kapıyı açmak istemiştin. altını değil, beni istemiştin.
sonra sen de bana alıştın galiba, sabah kahvelerime, odamda dolu olan kitaplarıma, hep seksenin üstünde gelen notlarıma. sen bana alıştın ve belkide bu bitirdi bizi. sen beni tanımadan sevdin, tanıdıkça sevgin bitti ama yapamadın, anlayamadın.
başından beri bunun bir gün son bulacağını ikimiz de biliyorduk. deliler gibi sevdik, öptük, kokladık, yattık, sarıldık ve aşık olduk. şu an düşünüyor olabilirsin, benim kadar sevmedi diye.
yanılıyorsun,
çünkü şimdi yine o okulun koridorlarındayız.
sen neredeyse derse geç kalıyorsun çünkü benimle konuşmakla çok meşgulsun,
saçlarımda rüzgar dolaşırken ben de oradaydım. her şeyi çok iyi hatırlıyorum.
seni sevmenin nasıl bir şey olduğunu çok iyi hatırlıyorum.
