SERSERİ AŞK

korku

         #korkular bizi neden ele geçirir ki#
2 hafta sonra:
Kayranın ağzından

Evet olaylar böyle oldu tek bildiğim yere yığıldım an ve Merihle konuştuğum zamandı

Merihi de en son hastanede görmüştüm ondan sonrada görmedim ve şimdi Güneşin şirin ve minnak evindeyim hastaneden çıkıp direk buraya geldim .

Evdekileri telaşlandırmak istemediğim için  Güneşin evine geldim bunları boş verelim  size evi anlatayım salonun rengi çakıl taşıydı ikili tekli koltuk ve birde çek yat vardı,   ama genellikle evi siyah üzerine tasarlanmış .

"Yatakta oturmaktan çok sıkıldım "diye bağırdım Güneşe  anında cevap verdi  "Tamam biraz kalkıp yanıma gelebilirsin?"  Sevinçten ellerimi birbirine vurarak alkışladım " geldimmmm" yavaşça üzerimdeki yorganı kaldırıp yataktan kalktım .

Ve Güneşin olduğu odaya girdim . "Neye bakıyorsun güzellik ?"  Başını kaldırarak hafifçe gülümsedi "albüm fotoğraflarına bakıyorum ailemi özleyince gelip açıp bakarım "

"Hmmm bende bakabilir miyim ?" Tatlı bir gülümsemem ile  " tabiki " dedi yanına oturarak fotoğraflara göz gezdirdim  başparmağımı uzatarak gözüme çarpan fotoğrafa dokundum "bunlar kim? "  gülen yüzü hemen asıldı 

" bunlar "durdu ve kaldığı yerden devam etti " bu sapsarı saçlı olan benim , sırtında durduğum babam " 

" ya diğeri kim " derin bir nefes alarak  bana döndü  "O benim annem yani annemdi benle babamı bırakmadan önce "ahmak ben neden o çeneni kapatmadın Merih bu konuda haklı bazen çenemi kapatmam lazım

" Kusura bakma seni üzmek istemezdim Güneş"  boşlukta duran elimi tutup sıkmaya başladı " saçmalama ben unuttum gitti şimdi bunları boş verelim açmısın " başımı evet anlamında salladım.

Kalk mutfağa gidelim . Mutfağa girdiğim an önümde duran  masaya oturu verdim " ne yapacaksin bize Güneş şefim "  Güneş düşünerek  " çorba " oflayarak " yinemi çorba " 

"Ne bekliyorsun Kayra hastasın "  inat ederek   " Kaç kere diyeceğim ben hasta değilim  sadece bir darbe aldım ." Derken bodrumdan gelen sesle irkildim   başımı Güneşe çevirdim " biz bu evde tek değil miydik "

"eeeeee tektik "diyiverdi" aaaaa geldiler vallahada bilahada geldiler " endişe içinde "kim geldi ?"

Parmaklarını dudaklarının üzerine götürerek " üç harfliler" gelişine çakarak " sus be nereden çıkardın?"

Korku dolu sesiyle " ya onlarsa " Kaşlarımı havaya kaldırıp " varmısın gidelim bodruma "  Güneş elini Sallayarak " hayır olmaz ben gelmem "

"sen gelmesen ben giderim " ocaktaki tavayı elime alıp sıkıca kavradım kavrama la elektrikler gitti .  Güneş irkilerek bana sarıldı  ." Tamam korkacak bir şey yok , sen mumu yakta aşağı inelim  " saçmalama nasıl ineceğiz Kayra " hafiften sırıtarak " Tamam sen burada kal ben gidip geleyim , geldiğimde de sağ kalmış olursun artık "

"Ne ne saçmalıyorsun bende geliyorum hadi gidelim " dedi mutfak kapısından çıkarak bodruma doğru yol aldık . gittikçe güneşin kalp hızı daha çok   atmaya başlıyordu . Elini sıkıca tutarak "ben yanındayım Güneş  " diyiverdim

Korku nedir ki  ? Bu özellik neden bizlere verilmiş diye hep düşünürüm ?

Bu özellik Allah tarafından bize verilmiş bir parçadır.biz insanlara  bu korkuyu

Bu evrende yaşayan tüm varlıklardan korkalım diye verilmemiş . Bu korku Allah kendisinden korkmamız için vermiştir . böyle güzel  ve anlamlı bir parça yüklemiş bedenimize  bence ruh  nasılsa korkuda bizim için o ruh olmasa beden ayakta duramaz . Korku olmasa ruh gibi yanıp kül olur

Bu nedenle korkular her zaman hayata eşi benzeri olmayan bir Allah için olmalıdır. Bu hayat gelip geçici. Bu insanlar gelip geçici 

Geçici olmayan ise tek Allahtır .

Elini sıkı tuttuğum Güneş  ile aşaği doğru yürümeye başladım önüm zifiri karanlıkta olsa yolumu aydınlatacak bir mumum var her çaresiz olduğumda yanacak minik bir ışık parçası

Kapının önüne gelince ses daha da yankılanıyordu tereddüt etmeden elimi uzatarak kapı koluna dokundum . Kolu sıkıca kavradım . Kapı kolunu aşağı doğru iterek içeri attım kendimi Güneş gözleri kapalı içeriye girince "merak etme kimse yok?" diyi verdim.

Yavaşca ellini gözlerinden çekti . "Eee kimse yok ki burada?  ne güzel sevinmiştim korku dolu bir gece yaşıyacaktık hani" der demez içerde yankılanan müzik sesi çok korkunçtu .

Güneş korkudan bana sarılırken bende son nefesimle sönen mumu iziyi verdim her yer karanlıklar içinde kali kalıverdi.  Önümü göremez oldum. Melodi susu verdi bir anda Güneş korkuyla ağlamaya başladı " Allahım beni affet  yemin ederim beş vakit namazı mı kılıvericem ama yeter ki   bu belayı başımızdan al "

Güneşe sımsıkı sarıldım ve gözlerimi kapatım . Omzuma dokunan elleri hissedince bağırmaya başladım "aaaaaaaaaaaaaaaaaa" ve ellimdeki tavayla kafasına indiri verdim. Acı dolu bir ses çıkararak yere yığıldı . Mumu tekrar yakmak için çakmağı çakıp  mumu yaktım .

Bana dokunanın kim olduğunu görmek istedim . Yanına yaklaşınca yüzünü gördüm ve elimi ağzıma götürerek ben ne yaptım........

Sevgili okurlarım son sınıf öğrencisi olduğum için bölümleri erken yazamıyorum ama elimden geldi kadar yazacağım iyi günler dilerim:)