KELEPÇE (Devam Ediyor)

14.Bölüm

Lütfen burayı okumadan geçmeyin!! Bir dakikanızı bile almaz
Evet tekrardan karşınızdayım lafı uzatmadan direkt konuya giricem.
Bölümlerin gecikmesi hakkında konuşacağım. Bölümleri zaten son zamanlar uzun aralıklarla atıyordum çünkü buraya ayıracak zamanım olmuyordu. Ben burayı bir iş olarak değilde boş zamanlarımı harcayabileceğim bir yer olarak kullanıyorum. Bölüm yazmak tamamen içimden geldiğinde yazıyorum bir zorunluluk hissetmiyordum. Fakat son zamanlarda gerçektende çok fazla mesaj almaya başladım bölüm gelmeyecek mi? Ne zaman bölüm yayınlayacaksın? Kitabını yarıdamı bırakacaksın? Tarzında birçok şey.
Hiçbir kitabı yarıda bırakmayacağım arkadaşlar içiniz bu konuda rahat olsun fakat bölümler bundan sonra geç gelmeye devam edecek çünkü okullar açılıyor ve bende bu önümdeki iki yılı çok sıkı bir ders programı ile geçireceğim. Buraya eskisi kadar sık uğrayabilir miyim bilmiyorum bende isterdim bölümler hızlı hızlı gelsin ama olmuyor kendime hedefler belirledim ve bu hedeflere ulaşabilmem için çalışmam lazım. Herşey için çalışmam lazım. İleride güzel bir meslek yada ne bileyim iyi bir gelecek için çalışmam lazım. İnşallah beni anlıyorsunuzdur sizi daha fazla tutmayacağım.
Keyifli okumalar...

~'Takip'~

Hayaller insanı hayata bağlar. Hayalleri olmayan insan nasıl yaşamaya devam eder ki yada yaşadığını zanneder.

Peki ben nasıl yaşıyordum. Benim hayallerim vardı bir süreye kadar ama şimdi yok. Çünkü gün geçtikçe hayatın acımasızlığını dahada görüyordum.

İnsanlar seçim yapar, hayatını şekillendirir ve kaderini belirler. Peki her insan doğru seçim yapabilir mi?

Ya ben! Ben doğru seçimi yapabilmiş miydim?

Elimdeki son patetesi de tepsiye yerleştirdikten sonra tepsiyi fırına yerleştirdim. Isısını ve süresini ayarladıktan sonra geriye beklemek kalmıştı.

Sabah erkenden kalmış Efsun'la kendime kahvaltı hazırlıyordum ve hazırladığım masaya göz attığımda gerçekten güzel bir kahvaltı masası kurduğumun kanıtını vardım. Son olarak demediğim çayın altını kısıp fırının süresine baktım birkaç dakika sonra o da hazır olacaktı bende o sırada Efsun'u kaldırmayı karar verdim.

Kendimi düne nazaran daha iyi hissediyorum tabi bunun üstüne Efsun'un da vaya büyük bir payı vardı onun neşesi bana yansımış moralimi dahada yükseltmişti.

Dış kapinin önünden geçerken gözlerim kapıya takılıp dün geceyi hatırlamamı sağladı. Dün gece Kıvanç buradaydı rüya felan değil gerçekten buradaydı!

Gecenin bir yarısında kapımın önünde olma nedeni beni pek inandırmasa da ona hak verdim çünkü ben bir yalan söylemiş onunla sevgili olduğumu duyurmuştum ama onun bende numarası dahi yoktu!

Düşüncelerimden sıyrılıp bacaklarımı hareket ettirerek yukarı odama çıktım. İçeri girdiğim sırada gördüğüm görüntü dudaklarımda bir tebessüm oluşturmuştu çünkü Efsun'un yatağın üstündeki bedeni çok garip bir hak almış komik bir görüntü oluşturmuştu.

Yatağın üstünde yan yüz üstü duran bedeninin sol kolu yataktan sarkmış zeminle buluşmuştu. Bir bacağını kendine çekip diğer çağı örtünün altında kalmış. Elindeki yastığa sarılarak dağılmış saçlarıyla uyuyordu.

Daha fazla zaman kaybetmeyerek onu uyandırmaya çalıştım cubkut biraz daha beklersek okula geç kalabilirdik. Zaten dün öğlenden sonra okula asmıştık eğer bugünde gutmezsek okul müdürünün bunu babama yetiştireceğine adım gibi emindim.

"Efsun" korkmaması için başta kısık sesle seslendim. Beni duymayıp uykusuna devam etti.

"Efsun!" Öncekine nazaran daha sesli konuşmuş ve kolundan hafifçe sarsmıştım.