1. bölüm

41.1K 832 386
                                    

"Hayatımda her zaman doğru kararlar vermeye çalıştım ama neden şimdi veremiyorum çünkü o girmişti hayatıma yanlışlıklada olsa girmişti işte"

Ben Hira Korkmaz bir yıl önce annesini kaybetmiş bu nedenle babasıda ondan uzaklaşmış bir kızım. Hiç bir zaman öne çıkan bir kız olmamışımdır Kendi halimde sevgilimle ve arkadaşımla mutluydum. Ailemin durumu iyi aslında iyiden de iyi ama hiç bir zaman zenginliğinin verdiği gücü asla kullanmadım.

Kendi halimde duygusal biriyim küçükken hayatımın pembe odam gibi olacağını düşünürdüm ama büyüyünce gerçek dünyayı gördüm en acı haliyle.

****

Önümdeki portakal suyuyla oynarken kolumun dürtülmesiyle bakışlarımı o tarafa döndürdüm. Mert bana sesleniyordu o kadar dalmıştım ki onu duymamıştım. Mert benim erkek arkadaşım en acı günlerimde o yanımda oldu herkes tarafından dışlandığımda o ve Selin benim yanımda durmuştu.

"Hira iyi misin sana sesleniyorum" derin bir nefes alıp kendimi toparlamaya çalıştım hayatımı düşündükçe gözlerim doluyordu.

"İyiyim özür dilerim ne dedin?" dedim ince ve hafif çocuksu sesimle.

"Selinden bahsediyorum birini bulmuş" gülerek söylediği cümleye şaşırmıştım. Selin benim yakın arkadaşımdı ayrıca önceden Mert'le sevgiliydiler ben onlarla tanışmadan önce. Eskiden olduğu için sorun etmemiştim ayrıldıktan sonra zaten arkadaş kalmışlardı.

"Sen nerden biliyorsun?" dedim meraklı sesimle

"Bizim çocuklardan biri bunları bir yerde görmüşler onlar söyledi" daha fazla kurcalamadım zaten ilişkimiz diğerleri gibi değildi sadece isimde sevgiliydik ama ben onu seviyordum.

Yemeklerimizi bitirdikten sonra kalktık hesabı ödedikten sonra benim küçük bedenimi kolunun altına çekerek kafeden çıktık.

Sahilde yürürken karşı dan gelen sevgililere baktım hiç bir zaman Mertle öyle olmamıştık ve bunun sebebi bendim herşeyden utanan bir kızdım ve Mertin en fazla bana yaklaşması da yanağımdan öpmesiydi.

Telefonum çalmasıyla Mertten hafif uzaklaşmış çantam da çalan telefonumu elime aldım arayan Selindi telefonu kulağıma götürüp

"Efendim Selin" Mertin bakışları bana dönerken önüme bakarak Selinle konuşuyordum

"Hiraaaa kızım size bir sürprizim var konumu atıyorum hemen yanıma gelin" sanırım sevgilisiyle tanıştıracaktı.

"Sanırım ben sürprizini biliyorum" dedim aslında bunu Mertten öğrenmiş olmam beni biraz utandırdı.

"Nasıl biliyorsun yaa off sürpriz yapacaktım size olsun tamam hadi bekliyorum sizi" diyerek aramayı sonlandırdı.

Yanımda merakla bana bakan Mertte dönüp "Selin bizi çağırıyor" dedim kısaca Mert kafa sallayıp önüne döndü telefonuma gelen bildirimle ekranı açtım. Gideceğimiz yer uzak değildi telefonun ekranını Merte döndürüp konumu gösterdim baş salladı sadece.

Beraber Selinin bizi beklediği kafeye vardığımızda içeri girdik. Köşede oturan Selin bizi gördüğü gibi ayağa kalkıp el salladı karşısında bir erkek oturuyordu sırtı bize dönüktü. Oraya doğru adımlarına Mert elimi tuttu ona baktığımda karşıya bakıyordu temaslardan ne kadar utansamda bir şey demedim.

Masanın başında durduğumuzda Selin ayağa kalktı kollarını boynuma dolayarak "hoşgeldiniz bakın sizi kiminle tanıştıracağım" sarılışına karşılık verdim.

Ayrıldıktan sonra eliyle karşısında oturan erkeği gösterdi "sevgilim Kıvanç" işaret ettiği yere baktığımda telefonuyla ilgilenen genci gösterdi Selinin konuşmasıyla bize döndüğünde gördüğüm kişiyle yerimde dondum bu oydu. Tam iki hafta önce gördüğüm kişiydi

KELEPÇE (Devam Ediyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin