နုနုဖက်ဖက်အသားအရည်နဲ့မှမလိုက်စားပွဲတိုးလုပ်နေသော သူကို မိမိအံဩမိသည်
ချောပါတယ် လူတစ်ယောက်ရဲ့ ပုံမှန်ရှိတာထက်ပိုနေတဲ့ ထိုလူနဲ့အလှပေါ့
ယူစရာရှိတာယူကာ ကားမောင်းပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။။။။။။။
..........
လမ်းလျှောက်နေရင် နှစ်ယောက်သားဘာမှမပြောမိခင် သူနဲ့ချစ်သူဖစ်
တဲ့အချိန်ကိုတွေးမိပြန်သည်
=..........
Hyung ...ကျွန်တော်တို့တွဲရအောင်လား.
တွေဆုံမှုကသိပ်ရိုးရှင်းပါတယ်။။။။
အချစ်ဦးကိုမမေ့နိုင်လို့ဆိုပီး ရင်ဖွင့်လာတာရယ်
ကလေးပမာ ငိုနေတက်တာကော
မိုးရွာတဲ့နေ့က စသိပြီးထဲနောက်ပိုင်းတိုက်ဆိုင်မှု ပဲပြောရမလားကြိုစီစဉ်တယ်ပဲပြောရမလားပဲ
နေတိုင်းသူနဲ့ခနခနဆုံးနေရာကနေ
သူကိုပျော်ရွှင်အောင်လုပ်ပေးခဲ့တာလေးက အစ ချစ်သူဖစ်သွားခဲ့တယ်
အချစ်ဦးကိုမေ့နိုင်လားလို့မေးတိုင်း
ဘာလို့မမေ့နိုင်ရမှာလဲတဲ့
ဒါတွေက မာယာတွေဆိုတာ သူသိသိနဲ့ ထိုအချစ်ကို လက်ခံလိုက်တာ သိပ်ဆိုးသွားတယ်ထင်တယ်
Hyung...
ဟင်
ကျွန်တော် Hyungကိုချစ်တယ်ဆိုတာသိတယ်မို့လား
ခနခနမပြောပါနဲ့လား ခနခနပြောရင်မင်းငါ့အပေါ်အချစ်လျှော့သွားမှာပေါ့
အဲ့လိုမရှိပါဘူး Hyungကလဲ
ကျွန်တော်အတွက် သီသန့်ခေါ်တဲ့ နာမ်စားလေးများရှ်လား။။
ဘယ်လိုမျိုးလဲ
မောင် လို့ခေါ်မလား
မောင်ဆိုတာကြီးက မချွဲလွန်းဘူးလား
အဆို အမောင်လို့ ခေါ်
အင်း မဆိုးပါဘူး.....
ခေါ်ကြည့်... Hyung
အမောင်======
ဗျာ
အမောင့်မျက်နှာဟာ မာယာမျက်နှာဖုံးအပြည့်တိတိ.
မြတ်ခင်းစိမ်းနုနုလေးပေါ်မှာ အမောင့် လက်မောင်းေပါ်ခေါင်းအုံးရင် ကြယ်ကလေးတွေကို နှစ်ယောက်အတူကြည့်နေမိ၏
YOU ARE READING
အချစ်ဦးမှ♡︎အချစ်ဆုံးသို့♡︎(အမောင်)💔
Short Story(အမောင်)💔💔 သူရှိလဲ ဖစ်တယ်မရှိလဲဖစ်တယ် သူရှိနေတုန်းကလဲပျော်ရွှင်ခဲ့တယ် သူမရှိတော့လဲ နေတက်အောင်နေခဲ့တယ်
