How He Became Him {Nederlands}

Hoofdstuk 1

De prachtige zee was een wirwar van witte schuimkoppen en lichtblauwe dalen, met af en toe een schouderhoge golf die wat vorm probeerde te geven aan alle chaos. Ik staarde ernaar terwijl een onbewuste glimlach mijn lippen sierde. Een koel avondbriesje speelde met mijn donkere haren. Mijn armen waren om mijn ingetrokken knieën geslagen en mijn voeten baadde zich in het door de zon verwarmde zand.

In de verte waaide het lange gras vredig heen en weer. Het was een typisch Australisch plaatje. Het hele strand was leeg, op ons cluppie na dan. Ons knetterende kampvuur en het golvende water was het enige geluid dat op het hele strookje land te horen was.

'Maisy!' Schreeuwde Veronica terwijl Jonas haar plagerig in het water gooide.  Ze slaakte een gil toen ze in de koude zee terecht kwam. Jonas kwam niet meer bij van het lachen toen Veronica's doorweekte hoofd weer boven water kwam. Haar mond hing open van frustratie maar ik wist dat ze het stiekem ook wel grappig vond dat Jonas haar zo pestte. Het was haar manier van flirten.

Fenna glunderde stilletjes om het stelletje terwijl ze nog een slok nam uit het blikje bier dat ze in haar handen geklemd had. Ze was blij voor Veronica, maar diep van binnen wist ik dat ze gewenst had dat zij het was die nu in het water lag. Zuchtend gingen haar schouders omlaag terwijl ze met haar gelakte nagels het volgende blikje drank openmaakte.

Fenna was altijd een beetje de stilste van ons vriendengroepje geweest. Als Jonas en Veronica de waaghalzen uithingen hield zij zich veel liever op de achtergrond. Ze was niet zo'n type dat graag gevaarlijke of illegale dingen deed voor de kick. Dat was waarschijnlijk ook de reden dat Jonas voor Veronica had gekozen. Toch werd ze op school nooit getreiterd omdat ze een 'sukkel' was, en dat had een reden.

En die reden kwam zojuist het strand op gelopen.

'Alex!'

Ineens had Jonas geen oog meer voor Veronica die met haar kletsnatte kleding overeind probeerde te komen. Enthousiast rende hij richting de duinen. Telkens als hij een stap zette vloog het hoopje zand onder zijn voeten een paar centimeter de lucht in. Rennen in het muffe zand was moeilijk, maar Jonas ging gewoon door. Hijgend kwam hij tot stilstand, toen hij eindelijk bij het groepje jongens was aangekomen.

Connor, Isaac en Alexander. Als dit een film was, waren zij de drie populaire jongens geweest die iedereen cool vond. Maar ik niet. Sterker nog, ik had een bloedhekel aan Alexander. Jonas vond ze overigens wel geweldig, met hun stomme motors en nieuwste surf boarden. Al jaren deed hij pogingen om bevriend te worden met de drie maar dichterbij dan een gesprekje kwam hij niet.

'Jonas,' Begroette ze hem met een grinnikend knikje.

Alexander liet zijn blik naar het kampvuur glijden waar ik en Fenna zaten te drinken. Fenna schonk hij een glimlach, mij een domme grijns. Ik rolde kort met mijn ogen in de hoop dat Alex het zou zien, maar hij keek al weer weg.

Alexander was dus de reden dat Fenna niet gepest werd. Waarom? Ze waren broer en zus. Dat was het nadeel aan met Fenna bevriend zijn; ik zag Alexander veel vaker dan me lief was. Niemand op school waagde het om Fenna ook maar met één vinger aan te raken, want als Alex daar achter kwam was je zo goed als dood. Wat ook meehielp was dat hun vader de gymleraar (Mr. van der Heide) was en dus ook een oogje in het zeil kon houden. Zo werd het blonde meisje dat totaal niet voor zichzelf kon opkomen alsnog gerespecteerd.

Waarom ik Alexander zo erg haatte?

Hij was een eikel. Hij denkt dat hij alles beter kan dan ik, schept altijd op en als hij surft kijkt iedereen altijd ademloos toe alsof hij één of andere Olympische kampioen is. Daarnaast moet ik al mijn hele leven met hem dealen omdat onze ouders al zeker negentien jaar bevriend zijn. Oorspronkelijk woonde ze allemaal in Nederland, maar toen ik geboren werd zijn we samen met hun toen nog één-jarige zoontje Alex naar Australië geémigreerd. Ik ben altijd enig kind gebleven maar een paar maanden later kregen Alex's zijn ouders Fenna (Alex's zusje dus) en zo groeide we met z'n drieën op in hartje Melbourne.