How He Became Him {Nederlands}

Hoofdstuk 4

POV Maisy
Bonkende pijn tussen mijn benen maakte dat ik niet meer in slaap kon vallen. Ik keek op de klok. Half zeven. Welke dag was het? Vrijdag?

Kut, school!

Snel schoot ik overeind. Naast me lag de jongen van gisteravond. Hij lag op zijn zij met zijn ontblootte rug naar mij toe. De spieren rondom zijn schouderbladen gingen elke keer dat hij ademhaalde mee omhoog. Ik wist zijn naam niet eens, maar hij was een absolute seksgod geweest gisteren. Eerlijk gezegd was ik verbaasd over hoe knap hij eigenlijk wel niet was. Gisteravond was hij ook heel knap maar toen was ik straalbezopen. Ik kon me niet herinneren hoe het gezicht van de jongen eruit zag maar daar zou ik snel genoeg achter komen.

'Morning,' geeuwde ik slaperig en legde voorzichtig mijn hand op zijn warme schouder in de hoop dat dat genoeg was om hem wakker te krijgen. Met een slaperige zucht strekte hij zijn armen en begroef zichzelf daarna weer onder het dekbed. Het was me duidelijk dat hij geen zin had om op te staan.

'Ik weet niet hoe het met jou zit maar ik heb school, dus het zou handig zijn als je me zou kunnen vertellen waar ik nu ben.' Zei ik en schudde hem nu iets dringender heen en weer.

'Mapleroad 34, Melbourne.' Mompelde zijn zware ochtendstem.

Mijn hart stond stil.

Mapleroad 34.

Fenna's adres.

Slaperig kwam hij overeind en ging op de rand van het bed zitten. Toen pas zag ik het.

'Alex?!' Verblufte mijn stem.

In een ruk draaide hij zich om. Nu drong het pas tot me door. Die grote blauwe ogen van gisteravond waren die van niemand minder dan fucking Alexander. Godverdomme Mais!

'What the fuck!' Riep hij uit en greep met beide handen in zijn blonde haren. Razendsnel griste ik mijn jurk van de grond en hield die voor mijn lichaam in de hoop dat het wat zou bedekken.

'Dit meen je toch niet?!' Begon hij en verhief zijn stem om de paniek in zijn ogen te verbergen.

'Kut, kut, kut!' Riep ik terwijl ik probeerde mijn kleding weer aan te trekken. Het strakke jurkje en mijn slaperige hoofd maakte dat niet makkelijk. Alexander deed niet eens moeite om zijn kleding weer aan te doen. Toen hij opstond gleed het dekbed van hem af. Voordat het einde van zijn V-line duidelijk werd draaide ik me om.

"Gast, please!" Snel gooide ik hem zijn broek toe en draaide de andere kant op.

'Dit vergeten we gewoon.' Zei Alexander streng.

'Precies. Dit is nooit gebeurd. Er is geen we en die is er ook nooit geweest.' Probeerde ik het luchtiger te maken maar het beeld van zijn V-line zal de volgende paar uur nog steeds op mijn netvlies branden.

Toen we beide weer wat meer kleding aan hadden keken we elkaar aan. Het viel ongemakkelijk stil.

'Je euh..' begon Alex en wees naar mijn bovenlichaam. Snel keek ik omlaag om te ontdekken dat mijn jurkje van mijn borsten was afgezakt en Alexander precies alles kon zien. Oh my god.

'Shit, sorry,' stamelde ik en trok snel alles recht.

'Geen zorgen. Ik vond het niet erg.' Zei hij met een lichte grijns. Ik rolde met mijn ogen. Hierom mocht ik hem niet.

Ik pakte mijn tas van het nachtkastje en checkte kort of ik al mijn spullen had. Oplader, mobiel, creditcard, contact geld, make-up remover, lipgloss en mijn handspiegel; alles was compleet.

'Mais?' Vroeg Alex ineens.

Ik keek vragend op.

'Je nek, het is nogal duidelijk dat je niet thuis bent gebleven,' grinnikte hij.

Ik pakte mijn telefoon uit mijn tas en opende de camera functie. Alex had gelijk. Mijn hele hals, van mijn sleutelbeen tot aan mijn kaaklijn zag paars van de rode vlekjes. Shit.

'Godver! Dit is jouw schuld. Nu moet ik de hele dag met deze kut zuigzoenen rondlopen terwijl jij niks hebt.' Mompelde ik en zocht naar eventuele foundation in mijn tas. Verder dan een veel te donkere bronzer kwam ik niet. Fuck.

'Oké, dan gaan we het eerlijk maken. Kom hier.' Zei Alex uit het niets en trok me aan mijn pols naar hem toe. Hij ging op het bed zitten en liet mij tussen zijn benen in staan. Hij draaide zijn hoofd om zodat zijn nek in mijn bereik was.

'Wil je serieus dat ik..'

'Jij vond het oneerlijk. Zie het maar als goedmakertje voor gisteravond.' Zei hij en hield zichzelf zo stil mogelijk. Aarzelend legde ik mijn vingers om zijn hals heen. Zou ik dit wel moeten doen?

Zuchtend bracht ik voorzichtig mijn lippen naar zijn nek en claimde een klein stukje huid iets onder zijn oor. Alex zijn hand rustte om mijn middel terwijl ik langzaam zijn hele nek markeerde. Na een tijdje stopte ik en bekeek mijn kunstwerk. Tevreden wreef ik eroverheen.

"Blij?' Vroeg Alex sfeer-verpestend.

Mijn oog viel op het laatste stukje dat nog niet bedekt was. Ik boog voorover maar precies op dat moment draaide Alex zijn hoofd om een glimp van zijn nek op te kunnen vangen. Mijn lippen belanden op die van hem.

'Shit, sorry.' Zeiden we tegelijkertijd.

Het viel stil tussen ons. Ik wilde wegkijken maar Alex hield me gevangen in een ijzersterk oogcontact waarbij hij zo diep in mijn ogen keek dat ik het kom voelen branden in mijn binnenste. God, die blauwe ogen.

'Je staart.' Grijnsde hij.

'Jij begon.' Protesteerde ik.

'Niet waar.'

'Wel waar.'

'Niet waar.'

'Oh my god waarom moet je altijd zo kinderachtig doen?!' Mompelde ik.

'Zo kinderachtig vind ik de zuigzoenen in je nek anders niet.' Grijnsde hij.

'Oh please, als ik gisteravond over kon doen was ik niet met je mee gegaan.' Koppig vouwde ik mijn armen over elkaar.

'Maisy, je mag niet liegen. Ik was misschien dronken maar ik kan me prima herinneren hoe hard je kreunde.' Daagde hij me uit.

Geïrriteerd gaf ik hem een duw tegen zijn schouder aan, maar dat pikte hij niet. Razendsnel greep hij mijn armen vast en draaide zichzelf om zodat ik nu onder hem tegen het matras aan gedrukt lag. Met alle kracht in me probeerde ik mezelf onder hem uit te wurmen maar het lukte me niet.

'Alexander, als je me niet binnen drie seconden los laat dan,'

'Dan wat?' Grijnsde hij. 'Ga je me slaan?'

'Lul.' Mompelde ik en deed een poging om mijn linkerarm bevrijden.

'Woah, niet daar.' Zei Alex snel toen ik per ongeluk langs zijn schoot heen bewoog. Eindelijk kwam hij overeind en ging van me af. Ik kon weer normaal ademen en bewegen.

'Ik zie je op school nog wel.' Mompelde ik en stond op van het bed.

Alex zuchtte. 'Okay dan.'

'Bye.'

~