Secret two

249 7 29
                                    

NIGHTMARES

Nog geen twee dagen na nieuwjaar komt Riover terug naar kot en dat betekent ook dat ik terug naar school moet.

Wanneer ik op school aankom, lijkt iedereen elkaar nog een gelukkig nieuwjaar te wensen, te omarmen en soms zelfs te kussen, maar ik wandel als een slordig skelet langs hen heen, naar mijn kluisje.

Het witte hemd van mijn uniform valt uit mijn broek en ik schud het grijze jasje met de rode streep langs de uiteinden van mijn schouders uit om het in mijn kluisje te steken.

Mijn rode das zit verkeerd geknoopt omdat Riover deze morgen al vroeg aan het leren was voor zijn examens en ik wou hem niet storen, en ik kan nog steeds mijn das zelf niet knopen.

Vroeger deed mam het altijd voor me, maar sinds ik niet meer thuis woon, doet Riover het voor me.

Ik wrijf vermoeid in mijn ogen, mezelf vervloekend dat ik gisteren avond nog laat opgebleven ben om series te kijken tot ik in slaap viel, maar zo kon ik mijn gedachten ten minste van me afzetten.

Wanneer ik mijn ogen open, staat Dexter naast me en meteen krimp ik in elkaar, hopend dat ik in de grond kan verdwijnen.

Maar natuurlijk doe ik dat niet.

'Hier,' zegt hij en hij geeft me een paar sokken waardoor ik frons.

'Wat is dat?' vraag ik, zo nonchalant mogelijk.

'Je sokken,' zegt hij. 'Je hebt ze bij mij laten liggen.'

'Mm, ik denk dat je iemand anders voorhebt,' zeg ik en hij trekt een wenkbrauw op, mijn leugens duidelijk niet gelovend.

'Volgens mij weet je príma waarover ik het heb,' zegt hij en hij neemt mijn hand vast en legt de sokken erin. 'Ik heb ze gewassen.'

Ik zeg niks en kijk hem scherp aan, niet willen laten zien dat ik oprecht niet meer weet of we gedaan hebben wat ik denk dat we gedaan hebben.

Dexter geeft me een kleine knipoog en met dat gebaar draait hij zijn brede schouders naar me toe en loopt weg.

Ergens in mijn ver geheugen kan ik zijn gespierde schouderbladen naakt zien, zijn gespierde schouderbladen waar tegen mijn lippen gebrand hebben.

Fuck.

'Wat wou hij?' vraagt plotseling iemand langs me en wanneer ik me omdraai, kijk ik recht in de blauwe ogen van Pepper, mijn beste vriendin.

Snel verstop ik de sokken in mijn kluisje, niet willend dat ze zich vragen gaat stellen over een gebeurtenis die ik niet eens kan herinneren.

'Niks,' zeg ik en ik draai me terug naar mijn kluisje, mijn kloppende hart negerend. 'Wanneer ben je weggegaan van het feestje?'

'Iets na twee,' zegt ze. 'Ik wou je wel meenemen, maar ik vond je niet, dus dacht ik dat je al naar huis was. Hoe ben je thuis geraakt?'

'Veilig,' zeg ik en ik steek mijn biologie in mijn rugzak, nu al uitkijkend naar het vak dat ik als tweede heb.

Ik voel Peppers ogen op me branden en vervolgens slaakt ze een verveelde zucht.

'Was Riover er deze morgen niet?' vraagt ze en ze draait me naar zich toe waarna ze aan mijn das frutselt.

'Hij was aan het leren voor zijn examens,' zeg ik terwijl ik even naar beneden kijk om te zien hoe haar roodgelakte nagels mijn das fatsoeneren.

Haar outfit is natuurlijk onberispelijk ondanks dat het uniform ons dwingt om iemand anders te zijn.

Getting Secrets Where stories live. Discover now