Secret nine

217 5 26
                                    

GREEN EYED MONSTER

Het is vreemd om achterop Dexters fietst te zitten en te weten dat we niet naar zijn thuis fietsen, maar naar dat van mij.

Of ja: mijn kot.

Ik vertel hem waar hij moet afslaan, waar hij moet opletten en waar hij sneller kan fietsen.

Uiteindelijk komen we uit bij het gebouw waar ik nu al een half jaar verblijf en we stappen van de fiets af. Ik laat Dexter het voertuig bij de andere fietsen zetten terwijl ik de binnendeur al open.

Hij komt me achterna waarna we de trappen opgaan naar de tweede verdieping en ik de deur van onze gang open.

Vroeger deed ik ook mijn kamerdeur op slot, maar nu alleen Rio en ik op de gang slapen, laat ik hem open.

'Hier woon ik,' zeg ik wanneer we de gang binnenkomen en ik ruik al dat Rio aan het eten is begonnen, ook al is het nog maar vier uur.

'Gezellig,' merkt hij op en ik hang mijn jas over de kapstok terwijl ik met mijn ogen rol.

'Fuck off,' mompel ik en hij lacht zachtjes.

Er is wat gestommel te horen in de keuken en dan klinkt Rio's stem door de gang.

'Tylin?' vraagt hij. 'Ben jij dat?'

'Wie anders?' vraag ik glimlachend en met dat ik het zeg, steekt hij zijn hoofd om de hoek van de keuken.

Zijn glimlach valt in een frons wanneer hij de jongen langs me opmerkt en ik voel me een beetje ongemakkelijk.

Rio is de enige die weet dat Dexter en ik niet zomaar biologiepartners zijn.

'O, hey,' zegt Rio als zijn vriendelijke zelf en hij komt naar ons toe. 'Ik ben Riover.'

'Dexter,' zegt de jongen langs me en mijn kotgenoot laat zijn ogen naar mij glijden met de boodschap of dit ook dé Dexter is.

Ik bijt op mijn lip en knik.

'We zijn in mijn kamer,' zeg ik, maar zodra ik hoor hoe dat klinkt, voeg ik eraan toe: 'We moeten tussendoors een mail sturen hoe ver ons project al staat.'

'Mm,' zegt Rio. 'Veel plezier.'

Ik knik en probeer zijn blik van me af te schudden wanneer ik Dexter naar de achterste kamer begeleid, de plaats waar mijn kamer is.

Op zich is het een ruime kamer met veel lichtinval, maar nu liggen er overal wel vuile kleren omdat ik dit weekend geen fut had om de was te doen.

Ook zijn mijn gordijnen dicht, maar gelukkig zorgen mijn open rolluiken voor genoeg licht.

Ik knip het lichtje aan mijn bureau aan en start de laptop op.

'Rio lijkt me aardig,' zegt hij, maar ik ga er niet op in, typ gewoon mijn wachtwoord in zodat mijn laptop ingeschakeld wordt. 'Zit hij nog in het middelbaar?'

'Nee,' zeg ik terwijl ik de website van de school open en naar mijn account ga. 'Heb je dat bestand nog niet door gemaild?'

'Wat studeert hij dan?' vraagt Dexter en ik wil net gaan vloeken wanneer ik zie dat hij zijn gsm opent om hopelijk het bestand door te sturen.

Getting Secrets Where stories live. Discover now