17.Bölüm ÖNEMSEMEK

82 7 0
                                    

Herkes Bubbles ve Blossom'un arkasından bakarken Butterfly ve Buttercup'ta birbirlerine bakarak ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı."Ne oldu bu sarışına?" dedi Brick gözlerini Buttercup ve Butterfly'a çevirirken.Buttercup "Bilmiyoruz ama kesinlikle yolunda olmayan şeyler var"dedi.Bir süre sessizlik oldu ve hiç kimse konuşmadı."Yarın kaykay turnuvası var" dedi Butch.Buttercup sırıtırken "Biliyorum kaybetmeye hazır olun" dedi rekabetçe bir sesle.O sırada Butterfly telefonundan Blossom'la konuşmaya çalışıyordu.Belki yanlız kalmaları gerektiğini düşünüp peşlerinden gitmemişlerdi."Kimin kazandığı umurumda değil zaten bu olaya beni sokan bu aptal kömür kafa" diye Butch'a suç attı Brick."Aynen korktum demiyonda hemen Butch'a bok atıyon" dedi Buttercup alayla Brick ise buna karşılık Buttercup'a dil çıkardı.Butch "Aferin prenses böyle prensini koruyacaksın ara sıra" dedi gülümseyerek yanına gelirken.Buttercup'ta dirseğini onun karnına geçirdi."Bence biz artık gidelim hepimiz yorulduk" dedi Butterfly."Sizi eve bırakmamızı istemiyor musunuz?" dedi Blank."Gerek yok biz gideriz hadi Buttercup"dedi hızlıca Butterfly ve ikisi birlikte oradan uçarak ayrıldılar.

Bubbles ve Boomer...
Bubbles bir yastığa sarılmış yatıyordu ve ağlıyordu.Üstünde pijamaları vardı ve kendini berbat hissediyordu.Boomer kendisini hak etmediğini söylemişti ama neden? Neden Boomer kendini bir ezik olarak görmek zorundaydı? Kendisine bir şans veremez miydi?Bubbles bunları düşünürken Blossom sessizce Bubbles'ı izliyordu.Ne zaman bir şeyleri düzeltmeye çalışsa daha çok batırıyordu.Kendisinden her geçen gün nefret ediyordu.Kız kardeşlerinin sürekli başına bir iş açıyordu ve düzeltmek istediği zamanlar da eline yüzüne bulaştırıyordu"B-Bubbles ben üzgünüm yine herşeyi batırdım"dedi üzgün bir ses tonuyla.Bubbles yönünü Blossom'a döndü "Unut gitsin Blossom senin bir suçun yok tek suçlu kendini sürekli kusurlu gören aptal Boomer" dedi.Camdan içeri Butterfly ve Buttercup girdiler ve hemen yatağa oturdular."Evet gençlik muhabbet nedir? Entrika falan mı arıyorsunuz?" dedi Buttercup hafif dalga geçen bir sesle."Bubbles'a Boomer'ı öpmesini söyledim sonrada zamanı geri aldım ama Boomer onu reddeti" dedi Blossom sakin bir sesle.Butterfly ve Buttercup ağızları açık bir Blossom'a bir Bubbles'a bakıyorlardı."Çok normal ne bekliyordunuz ki?"dedi Butterfly sonunda şaşkınlığını üstünden atarak."Öyle mi? "dedi Bubbles."Evet bakın Boomer hayatı boyunca yaşadığı piskolojik ve fiziksel şiddeti öyle birkaç haftada atması mümkün değil ve bunun seninle de bir alakası yok Bubbles.Bırak kardeşleri ona kendini değerli hissetirene kadar işe yaramaz olduğunu düşünsün"dedi sakince."Sana kendini değersiz hissetiğini söylediğini söylemedik bunu nerden bildin?" dedi Bubbles."Boomer'dan bahsediyoruz bence zor birşey değil" dedi Butterfly."Keşke sanada danışsaydık böyle bir entirka yaşamazdık" dedi Blossom."Evet deli gibi yanımızdan kaçtın ve RRB senin arkandan uzaylıymışsın gibi bakıyordu" dedi Buttercup."Yinede Boomer'ın suratını birkaç gün görmek istemiyorum" dedi Bubbles yönünü öteki tarafa döndürerek."Uyumaya ihtiyacı var" dedi Blossom sessizce.Diğerleride başlarını salladılar ve herkes üstünü değiştirmeye gitti ardından yataklarına girdiler.

Sabah Olunca...
"Kızlar yorgun görünüyorsunuz iyi misiniz?" dedi profesör kızların üzerinde gözlerini gezdirirken Kızlar eve geç dönmüşlerdi ve yeterince uyamamışlardı.Bide saat 2'de Butterfly'a görev gelmişti ve sabaha kadar onunla uğraşmıştı.2 saatlik uykuyla zombi gibi görünüyordu."Evet profesör iyiyiz" dedi Blossom olabildiğince enerjik görünmeye çalışarak Profesör ise garip bakışların altında Butterfly'a birkaç dakika endişeyle baktı ve sonra tek kelime etmeden kahvaltı masasından kalkarak laboratuvara gitti.Butterfly profesörün bu bakışlarını fark etti ve içini yine bir endişe ile korku kapladı.Kızlara kim bilir ne söylecekti? Peki ya diğerlerine Blank'e ya ondan nefret ederlerse ne yapacaktı? Başını iki yana sallayarak kafasını boşaltmaya çalıştı ve kahvaltısına devam etti.

Okulda...
Buttercup ve Butch...
"Prenses gece için hazır mısın bari?" dedi Butch Buttercup'la beraber okul duvarına yaslanırken."Heralde bunun için kaç gündür alıştırma yapıyorum hiç şansın yok" dedi sırıtarak."Göreceğiz"dedi Butch muzipçe gülümserken.

Diğerleri...
Blossom,Brick,Butterfly ve Blank sınıftaydılar.Butterfly Blank'in omzuna başını yaslamış ve kestirmeye çalışıyordu.Blossom ise kitap okuyordu ve Brick ise telefonundan oyun oynuyordu."Hey çocuklar" dedi Boomer sınıfa girerken.Herkes başını Boomer'ın olduğu tarafa döndürürken Boomer kafası karışmış bir yüz ifadesi ile herkese bakıyordu."Sorun ne Boomer?" dedi Blank."Emin değilim ama Bubbles benden kaçıyor kötü birşey mi yaptım?" dedi endişeyle.Blossom bu lafı duyunca dudağını ısırdı.Yine kendini kötü hissetmişti.Hemen kekelemeye başlayarak birşeyler geveledi."B-Bence ona bulaşma çünkü bu tür zamanlarda biraz sinirli oluyor" dedi.Yalan söylediği çok belliydi Boomer bile bunu anlamıştı ve gözlerini kısarak Blossom'a baktı birkaç saniye.Üstüne gitmek istemedi ve "Peki" dedi.Brick ise gözlerini Boomer'dan ayırmadı onunla konuşmak istediklerini yine konuşamamıştı ve artık zamanı gelmişti.Söylediklerinden sonra Boomer ağlamaya başladıysa söyledikleri doğruydu "Boomer sadece Blank'i kardeşi olarak görüyordu ve bir nevi haklıydı.Ama Brick'in de zorunlu olduğu şeylerde var.Lider olduğu için herşeyden kendisi sorumlu tutuluyordu ve bunların başında Boomer'ın yaptığı aptalca hatalar geliyordu.Boomer sonunda gözlerini Brick'le birleştirdiğine bir süre birbirlerine baktılar.Boomer sonunda gözlerini kaçırınca Brick onu kolundan tuttuğu gibi sınıftan çıkarıp oyun kulübüne götürdü.Kapıyı kapatıp önüne geçtikten sonra kollarını birleştirerek Boomer'a gözlerini kısarak bakmaya başladı."Konuya geri döndük ve bu sefer kaçmak yok" dedi kesin bir sesle. "Neden bunu birden bire önemseye başladın siz bunu hiçbir zaman önemsemezdiniz ama önce Butch şimdi de sen ne oldu yakında öleceğim için mi bana karşı bu kadar ilgilisiniz?" dedi kaşlarını çatarak.Sesi düz ve netti hiçbir duygu belirtisi yoktu."Boomer lider olarak zorunlu olduğum şeyler yani sana karşı keyfimden böyle değilim.Tek istediğim biraz daha sert olman" dedi Brick derin bir nefes alarak."Ama bu asla gerçekleşmeyecek ben buyum beni böyle kabul etmek zorundasınız üzgünüm" dedi Boomer gözlerini yere dikmişti.Her ne kadar suçlu hissetsede başka çaresi yoktu.Bazı şeyleri kardeşlerinin anlaması gerekiyordu."Seni gerçekten önemsiyorum biliyorsun değil mi?" dedi Brick bir anda duygusala bağlayarak."Boomer bir anda afalladı gözlerini Brick'e dikti ve ne demeye çalıştığını anlamaya çalıştı."Bilmem öyle misin?" dedi gözlerini kısarak."Tabiki öyleyim seni önemsiyorum en fazla senin için çabalıyorum en fazla senin için endişeleniyorum" dedi hızlıca konuşarak."Endişelenmek,çabalamak,önemsemek,Brick,o" ne diyordu bu çocuk böyle.Boomer artık karşısındakinin Brick'in şekilini almış bir uzaylı olduğunu düşünüyordu."Brick neden bunlardan bahsedip duruyorsun gerçekten garip davranıyorsun"dedi Boomer endişeyle.Brick omuzlarını silki" Blank'e çok bağlandın bu yaptığın doğru değil bence bunu hemen kesmelisin.Çünkü o seninle sonsuza kadar kalamaz"dedi Brick sakince."B-Bir dakika s-sen yoksa kıskandın mı?" dedi Boomer bir anda heycanlanarak.Brick şaşırdı "Hayır tabiki! Ne alakası var o da benim kardeşim aranızdaki ilişki umrumda bile değil ben sadece ona fazla yaklaşmanın sonunda seni üzeceğini söylüyorum" dedi Brick hızlıca.Boomer "Tamam anladım" yüzünde üzüntü ile sevinç arasında karışık bir duygu vardı.Brick ise bu suratı görünce sinirlendi ve "Ne bakıyorsun öyle sırıtmasana aptal!" dedi yanaklarını şişirerek.Kızarmıştı ve 5 yaşındaki bir çocuk gibi görünüyordu.Hızlıca oyun kulübünden çıkan Brick'e bakan bir adet aptalca sırıtan Boomer kalmıştı.

Gökkuşağı Koruycuları (PPG X RRB)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora