19.Bölüm BAĞ

121 7 20
                                    

Buttercup yavaşça gözlerini aralamaya başlıyordu sırtı çok acıyordu çünkü sert taş zemine düşmüştü.Etraf bulanıktı ve gözlerini sımsıkı kapatıp bir daha açmak istemiyordu çünkü sıcacık biri ona sarılıyordu ve bu çok rahatlatıcıydı.Ama neler olduğunu bilmesi gerekiyordu bu yüzden kendini zorladı ve yaslandığı bedenden her ne kadar canı yansada oturur pozisyona geldi ve Butch'un kucağında olduğunu gördüğünde çığlık atıp kendini geriye ittirip düşecekken Butch onu tutmuştu.

Butch: Buttercup dikkatli ol tekrar canının yanmasını istemeyiz değil mi?

dedi.Bu Buttercup'ı utandırmıştı.Başkalarının yanında yaralanmayı sevmiyordu kendini güçsüz gibi hissettiriyordu.Buttercup'ın sırtı o kadar ağrıyordu ki ağlamaya başladı ve Butch'un bunu görmesini istemediği için başını başka yöne çevirdi.Butch şaşırmıştı

Butch:Buttercup ne için ağlıyorsun?

dedi onu kırmamamak için özel bir çaba gösteriyordu.Buttercup nefes almaya çalışırken yavaşça dediğini cevapladı.

Buttercup:S-Sırtım çok acıyor

Butch bu sözleri duyunca hem çok üzülmüştü hemde şaşırmıştı.Buttercup'ın canı yandığı için ağlaması onun içini parçalıyordu.Neden bilmiyordu ama bu Buttercup'ın bir daha ağladığını görmemek için herşeyi yapabilirdi.(sende aşık olmuşsun çocum) Buttercup'ı yavaşça kendine bastırdı özellikle sırtına dikkat ederek ona sarıldı.Buttercup şaşırırken hiçbir şey söylemedi ve o da Butch'a sarıldı.

Buttercup: Teşekkürler benim için endişelendiğin için...

dedi.Butch bu cümleyle hafifçe sırıttı.Buttercup onun için çok özel bir kızdı ve şimdi ona böyle duygular hissettiren bir kızı öylece görmezden gelmesi imkansızdı.Belki onların ki ilk görüşte aşk değildi ama bir tür sevgiyi ve bu onlara iyi hissetiriyorsa geri kalan şeylerin bir önemi yoktu.(Varya ikiniz için büyük planlarım var) Buttercup ve Butch birbirlerinden ayrılırken Butch onu yavaşça suratına çok bakmadan kendi göğüsüne yasladı.Yüzüne bakmadı bakamazdı ağlayan Buttercup'ı şu an görmeye kalbi dayanamazdı.Buttercup hiçbir şey söylemedi sadece yutkundu ve kollarını Butch'un karın bölgesine sardı.Ona sarılmasını istiyordu çünkü üşümüştü ve Butch onun için sıcacıktı.Butch'ta sırıtarak kollarını Buttercup'a sardı ve gözlerini kapattı.Buttercup aslında çok narin bir kızdı ve Butch buna ilk defa şahit olmuştu.Çok narindi kırılgandı ve sadece insanların onu kırmasından korktuğu için belkide böyle sert davranıyordu.Buttercup etrafa bakarken karanlık ve sadece sokak lambalarının aydınlattığı kaykay parkında ikisinin olduğunu görünce Buttercup'a doğru gözlerini çıkararak

Buttercup: Brick ve Butterfly neredeler?

dedi.Butch ona üstten bakan Buttercup'a baktı ve onun yanaklarını ısırmamak için zor durdu.Çünkü Buttercup ona tam bir yavru köpek gibi bakıyordu.Gülümserken Buttercup'ın sorusunu cevapladı

Butch:Onlar birlikte döndüler

Buttercup'ta buna karşılık sırıttı ve önüne döndü

Buttercup:Onları sen mi gönderdin?

Butch:Hayır Butterfly dedi neden böyle düşündün ki?

Buttercup:Bilmem belki benim vahşi cazibeme kapılıp benimle yanlız kalmak için onları göndermişsindir

dediğinde Butch güldü

Butch:Belkide sen bana kapılıp bilerek bayıldın sırf seni kucaklamam için

Buttercup:Belliki işe yaramış

dedi ve Butch daha fazla gülmeye başladı.Onun gülüşüne Buttercup'ta katılmıştı.Boş ve ıssız bir kaykay parkında iki kişi sarılmış gülüyorlardı.Biri onları görse deli olduklarını düşünürdü.Ama başka insanların düşünceleri onların umrunda olmazdı.Çünkü onlar sadece birbirlerini umursuyorlardı.

Gökkuşağı Koruycuları (PPG X RRB)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu