Gülme garantilidir. Hey sen! Tanıtımı sevmeyip okumaktan vazgeçme, seviceğine eminim.
Güneşin normal hayatı yeni bir mahalleye taşınmasıyla değişir, yeni okul, yeni arkadaşlıkla sonuçlanırken, bu sırada da hayatına Asır Aydeğer girecektir.
🏅
30/11...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
7. Bölüm...
Keyifli okumalar dilerim...
Koridorda keyifle sırıtarak yürüyordum, biraz daha otuz iki dişimi gösterek gülmeye devam edersem, ağzımın yırtalacağından şüpheliyim. Sekerek bir adım daha atıcakken bağcığıma takılmamla yere yüz üstü yapıştım.
hayat bana ne tarafından gülüyor? Birr sevincimi bile yaşayamıyorum da merak ettim. Yerden destek alarak ayağa kalktım. Üstümü sirkeleyip zilin çalmasına az kaldığı için
sınıfa değilde arka bahçedeki banka doğru ilerlemeye başladım. Oh sessizlik,huzur diye düşünürken okuldan GÜNEŞ! diye Asır'ın sesi duyulunca, okulda kalmanın iyi bir fikir olmadığını anlayıp bizim sınıfın camına taş atmaya başladım.
Çantamımı atılmasını rica edip beklemeye başladı başladımm
Çantamın atılmasıyla arka bahçeye gelen Asır'ı gördüğümde duvardan atlayıp eve depar atmaya başladım. Canım önemliydi, bir taksi durdurup" eve sürer misiniz "dediğimde
" Nereye? "
Diye cevap verdiğinde
" dedim ya, Evime "
Dediğimde büyük bir sinirle
" Ablacım, ben senin evini nereden bileyim? Film mi çekiyoruz burada!"
Dediğinde utançtan kızarmaktan, morarma evresine geçmiştim. Adresi tarif ettiğimde araba haraketlenmeye başladı. Evet, biliyorum. Bu aralar fazla film seyretmemeliydim.
Eve vardığımda çantamı tek koluma takıp binaya giriş yaptım. Anahtarımı çıkarıp sokmak için yeltendiğimde kapı açıktı, sabah kitlediğimi o kadar iyi hatırlıyordum ki elime ayakkabı çekeceğini alıp eve girdim? Salona ilerlediğimde
gördüğüm bedenle adeta olduğum yere çivilenmiştim. Karşımda alaylı bi r şekilde sırıtıp kızgın gözlerle bakan, bir adet Asır vardı.
Ah be müdür!seni bir yakalayım, o azıcık kalan saçlarınıda bizzat ben koparacağım.
Yüzümde ki korkmuş ifadesini silip rahat bir ifade alıp koltuğa oturdum. Emin olun bunu nasıl yaptım, bende bilmiyorum.
İkimizde tek kelam etmeyince bunalıp sıkıldığımı belli eden, bir iç çekmeyle konuşmasını belirttim.
" Güneş söyle bana, can çekişe çekişe ölmek mi? Yoksa direkt hepten öldürmememi mi istersin? "
Dediğinde gözlerim açıldı. Bildiğin bana, beni öldüreceğini söylüyordu. İma da etmiyordu yani, sesli bir şekilde yutkunup nereden aldığımı bilmediğim cesaretle konuşmaya başladım.
" C şıkkı, hiç biri. "
Dediğimde kahkası evi doldurdu. Allah'ım sen bana yerdım et! diyerek içimden bildiğim bütün duaları olumaya başladım.
tam ağzını açıp birşey söyleyeceği sırada telefonu çalmasıyla açıp
karşıdaki kişinin konuşmasın dinleyip sinirli bir şekilde
" bir işide bensiz halledin, tamam kapat, geliyorum. "
Deyip ayaklandı bana dönüp
" bu iş burada bitmedi, haberin olsun. "
Diyip evden çıktı. Derin bir nefes aldım. Kurtulmuştum, şimdilik...
(...)
Merhabalar, bu bölümü nasıl buldunuz? Açıkçası benim çok eğlendiğim bölümlerden biri oldu.
Vote ve yorumlarınızı bekliyorumm. Görüşmek üzeree
