သံသရာတစ်ကွေ့ { Complete }

သံသရာတစ်ကွေ့ 🌹 part 3

Part-3 🌹

အမရာအိပ္ရာေစာေစာထကာ ေက်ာင္းကိုဒီေန့ေတာ့ေစာေအာင္သြားမယ္လို႔ စိတ္ကူးရင္းေအးခ်မ္းတဲ့ေဆာင္းရာသီကို အံတုကာထြက္လာခဲ့သည္။​ဆံပင္ႏွစ္ဖက္ကိုက်စ္စံၿမီးက်စ္ကာ ဖဲျပားေလးတက္ၿပီးအေပၚကေနအေနြးထည္ေလးၿခံဳကာ လက္ေလးပိုက္လ်က္ကားမွတ္တိုင္၌ရပ္ေနခဲ့သည္။ေရလဲခ်ိဳးလာတာမို႔ တိုက္လာတဲ့ေလကိုေမးရိုက္ေအာင္ခံရၿပီး ေနေကာင္းေကာင္းမထြက္ေသးခ်ိန္မွာ ခံစားရေတာ္ေတာ္ခက္ေနမိ၏။ကားကလဲအေရးဆိုေနာက္က်လိုက္တာမွ အရင္ေန့ေတြဆိုလြတ္လိုက္တာ ဒီေန့က်တစ္စီးမွမလာဘူး။စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ေတြ့ကရာခဲကိုပိတ္ကာကန္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။

''ခဲက ဘာလုပ္လို႔ ကန္ေနတာလဲ''

ေနာက္ေက်ာဘက္ကအသံေၾကာင့္ အမရာကိုယ္ေလးတုန္႔ဆိုင္းသြားရသည္။ဒီအသံသည္ရူးရူးမူးမူးခ်စ္ခဲ့ရတဲ့အသံျဖစ္ေသာ္ျငား အခုေတာ့ရြံစရာအသံျဖစ္ေနခဲ့ေတာ့သည္။ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေကာင္းျမတ္ သို႔ တစ္ခ်ိန္ကရီးစားေဟာင္းလို႔ဆိုရမလား။ အတိတ္ကခံစားခဲ့ရသမ်က ေခါင္းထဲဝင္လာေတာ့ လက္သီးစုပ္မိရဲ့သားျဖစ္ေနေတာ့သည္။သစၥာေဖာက္ၿပီး ကိုယ္ထိလက္ေရာက္လုပ္တတ္တဲ့ ေယာက်ာ္းမ်ိဳးကိုအမရာသိပ္မုန္းတာမို႔ လွည့္ကိုအဖတ္မလုပ္မိေပ။

''ဘာလဲ မေခၚႏိုင္မေျပာႏိုင္ျဖစ္ေနတာလား၊ နင္ကမထင္ရဘူးေနာ္။ ဆိုးသြမ္းမိုက္ရိုင္းတဲ့နင္က ဒီလိုခံစားတတ္မယ္လို႔''

ခပ္ရိရိနဲ႔လာေျပာေနတဲ့ သူ႔အသံကေလွာင္ေနသေယာင္ သူကအၿမဲအႏိုင္ယူေနၾကပါ။ပိုက္ဆံဆိုပိုက္ဆံ ရီးစားဆိုရီးစား ခ်စ္မွန္းသိရဲ့နဲ႔ နာက်င္ေအာင္လုပ္သမ်ွစုပံုလာေတာ့ မုန္းတာထပ္ကိုပိုပါသည္။ အသံလဲမၾကားခ်င္သလို ပတ္သတ္ခဲ့မိတာကိုေနာင္တအရဆံုးပင္။ဒါေတာင္ရမလားဆိုၿပီးႏြားဇာတ္လာသြင္းေနတာကို တံေတြးေတာင္ေထြးပစ္လိုက္ခ်င္ေသး။

ဖတ္ဖူးတဲ့စာအုပ္ထဲက စာေရးဆရာမကေျပာတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကဖူးစာပါလို႔ မဟုတ္ပဲ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ နာက်င္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ဝဋ္နာကံနာနဲ႔ဆံုတာတဲ့။သူ႔ကိုပဲေငးၾကည့္ခဲ့တဲ့ ဒီမိန္းမဟာတန္ဖိုးမရိွတဲ့မိန္းမလို ဆက္ဆံၿပီးလွည့္မၾကည့္ပဲပစ္ထားခဲ့ၿပီးမွ အခုလာၿပီး မ်က္ႏွာေျပာင္လာတိုက္တာကိုရြံပါတယ္။မနက္ေစာေစာခ်ီးနင္းမိတာေတာင္ သည္ေလာက္ရြံစရာမေကာင္းဘူး။