უეცრად გზაზე ჩემი მამიდაშვილი შემხვდა , ლინი . ჩემი ყველაფერია , ალიან მიყვარს . ის ძალიან შეშინებული ჩანდა . ვერაფრის თქმა ვერ მოვასწარი , უცებ უკნიდან ვიღაც დავინახე , რომ მოსდევდა . თურმე მას შეყვარებული ყოფილია და დაშორებას აპირებდა , მაგრამ მისი შეყვარებული ძალიან ცუდი ხასიათის აღმოჩნდა და არ შორდებოდა . ის ვცემე , მაგრამ მაინც მოგვსდევდა . სახლში გავიქეცით და შევცვივდით მაგრამ დახურვა ვერ მოვახერხეთ , მაშინვე შემოვარდა . ყველაფერი დალეწა და გაანადგურა . ვცემე , დავასისხლიანე და გავაგდე . ოთახი სხვა არ მაქვს , მხოლოდ ერთი ოთახი მაქვს , ამიტომ დაღლილებმა ერთად გადავწყვიტეთ დაძინება .
Flashback end.
-ასე იყო ? -გავიკვირვე -ძალიან გავბრაზსი შენზე , შემი მოკვლა მინდოდა , ისე მომიშალე ნერვები .
-დაწყნარდი საყვარელო , რა გეგონა? ჯერ ერთი თუ მინა ჩემი შეყვარებული იყო არასდროა ვუღალატებდი . ასეთები არ მჩვევია .
-კარგი . მოვიწყინე _ ჩაგეხუტები რა
-შენ არა ~ მწ უნდა ჩაგეხუტო .
-მიყვარხარ ჯიმინ
-მეც ელე , ძალიან
დიდი დრო გავიდა . მალევე დავიძინეთ . უეცრად ძალიან დიდმა ტკივილმა გამაღვიძა . თავი საშინლად მტკიოდა და გული მერეოდა . ეს უკვე რამდენიმე დღეა მეორდება . ამ დღეებში გადავიღალე , ალბათ ამის ბრალია .
ჯიმინსაც გამოეღვიძა . შემამჩნია რომ ცუდად ვიყავი . უცბად წამოდგა და ჩემთან მოირბინა . მალევე გავიქეცი საპირფარეშოში , ჯიმინი არ მშორდებოდა .
-ელე , ეს დღეებია ვერ გცნობ . უცნაურად გამოიყურები . წამოდი საავადმყოფოში მივდივართ .
-კარგი -უარი არ ვუთხარი , რადგან მეც მაინტერესებს რა მჭირის .
____________________________
ექიმთან :
-ბატონო ჯიმინ , ყველაფერი რიგზეა . გადაღმილობის ბრალია . დასვენება ამ მდგომარეობაში ესაჭიროება .
-რა მდგობარეობაში ბატონო კიმ ?
