22

76 3 2
                                    

Eva:
Ik word wakker en kijk op de wekker, het is precies 09:30. Ik kijk naar Wolfs die nog aan het slapen is. Ik stap uit bed en denk na om een ontbijtje te maken ook al kan ik dat helemaal niet, de lekkerste ontbijtje kan Wolfs als de beste. Ik maak een gebakken eitje met geroosterd brood en leg het allemaal op een dienblad en loop naar boven. En ik zie dat Wolfs wakker is. 'Goeiemorgen liefste man ter wereld, ik heb een ontbijtje voor ons.' Zeg ik trots en geef hem een kus.

'Hey, wat lekker!' Zegt hij. 'Ik wist niet dat hij een eitje kon bakken.' Lacht hij. 'Nee maar wel heel lief hoor.' Voegt hij er snel nog aan toe. Ik geef hem een flauwe glimlach. 'Oh Eef? Heb je het gas uit gedaan?' Ruikt hij. 'Oh kut!' Ik spring van het bed af en sprint naar beneden, ik hoor Wolfs boven enorm hard lachen waardoor ik zelf ook moet lachen. Ik zet het gas uit en ren weer terug naar zijn slaapkamer. 'Slimpie.' Lacht hij. Hij pakt brood met ei en neemt er een hapje van. Ik pak ook mijn brood en neem er ook een hap van, maar ik spuug het meteen weer uit.

'Gadver, Jezus ik kan ook niks hè.' Word ik een beetje chagrijnig. 'Sorry lieverd maar het is inderdaad niet te eten.' Lacht hij. Ik zucht. 'En nu?' Vraag ik aan hem. Alleen het eitje is niet lekker maar het brood zelf wel hoor.' Glimlacht hij geruststellend. 'Gelukkig dan.' Klaar ik een beetje op. Na een half uurtje zijn we klaar met het ontbijt. 'Was lekker lieverd.' Glimlacht hij en geeft me een kus. 'Jij kan het beter.' Zeg ik met een pruillip. 'Maar ik kan ook koken.' Grapt hij. Ik geef hem een tik tegen zijn borst en schud lachend mijn hoofd.

Wolfs staat op en brengt alles naar beneden. 'En hoe gaat het met je enkel?' Vraag ik aan hem. 'Veel beter, ik voel bijna niks meer.' Zegt hij blij. 'Ahh fijn.' 'Wat trek jij zo aan?' Vraagt hij nieuwsgierig.' Gewoon een broek met een donkerblauw bloesje.' Zeg ik tegen hem. 'Maar dan verklap je het dus al, doe wat je denkt wat je tegen Marion zij, dus roze.' Zegt hij lachend. 'Kom we hebben nog even we gaan even shoppen. Ik betaal.' Zegt hij en trekt zijn schoenen aan.

Eventjes later staan we in de winkel waar ik bijna altijd mijn kleren koop. We kijken allebei wat rond als Wolfs ineens een roze shirtje pakt. 'Deze is wel leuk, en het is je maat ik zeg doen.' Ik lach. 'Oke is goed.' Aangezien het een goeie maat is loopt Wolfs met het shirtje naar de kassa en rekent af. 'Zo dat was een duur shirtje.' Grapt hij alweer. 'Zou ik je een tikkie sturen? Fiftyfifty.' Stel ik hem voor. 'Grapje Eef.' En we lopen de winkel uit.

'Grappenmaker, Hunkemöller?' Wijs ik naar de winkel. 'Ja is goed.' En we lopen naar binnen. 'Kies maar wat uit wat heel mooi bij me staat.' Zeg ik tegen hem. 'Nou ik wil je hier in wel zien.' Pakt hij een rood setje. 'Oke dan pas ik hem.' Glimlach ik en loop naar het pashokje. Zodra ik hem aan heb glimlach ik in de spiegel. Het zit perfect! Als ik me weer heb uitgekleed loop ik naar wolfs toe. 'Hoe zat hij?' Vraagt hij. 'Goed, maar je mag hem pas vanavond zien of anders morgen.' Knipoog ik. 'Dat dacht ik al.' Lacht hij en rekent opnieuw af.

'Dankjewel.' Geef ik hem een kus als we buiten lopen. 'Zullen we maar gaan want het is denk ik al tijd.' Kijk ik naar de kerkklok. 'Ja is goed. We hebben nog een half uurtje en we moeten nog omkleden en er naar toe rijden.' Zegt hij. Thuis aangekomen loopt ieder zijn eigen slaapkamer in. Ik trek stiekem het lingerie al aan onder mijn kleren. Ik spuit deo op en haal mijn elastiekje uit mijn haar en wil het opnieuw in een staart doen maar ik bedenk me. Dan hoor ik geklop op de deur.

'Binnen.' Zeg ik. Wolfs komt binnen gelopen in een andere kleur pak dan net. 'Moet ik mijn haar los doen of staart?' Vraag ik tegen hem. 'Ik zou los doen.' 'Okee.' Glimlach ik en we pakken alle spullen en lopen naar de auto. Onderweg legt Wolfs zijn hand op mijn been en genieten we van de rit naar Marion en Nick voor het grote feest.

Het leven - Flikken MaastrichtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu