Marion:
De bel gaat. 'Nick wil jij even gaan?' Vraag ik aan hem. Hij knikt met een glimlach en loopt naar de voordeur. 'Eyy Wolfs maat!' Omhelst Nick Wolfs. 'Hey vriend, hoe is het?' Vraagt Wolfs. 'Goed met jouw? Kom erin.' Laat Nick hem binnen. 'Ja goed.' Loopt Wolfs naar de woonkamer. 'Zo dus jij dacht ik blijf even 2 uur weg?' Glimlacht Wolfs. 'Sorry.. het was gezellig en ik ben de tijd vergeten.' Zegt Eva.
'Dat snap ik.' Glimlacht hij en gaat naast haar zitten op de bank. 'Sorry lieverd.' Bied Eva haar excuses aan en geeft hem een kus. 'Geeft niet.' 'Zullen we gaan of wil je nog blijven.' Zegt ze. 'Nou de werkdag is voorbij.' 'Willen jullie blijven eten?' Vraag ik aan hun. 'Uhm ja kan wel toch?' Kijkt ze Wolfs aan die knikt. 'Gezellig.' Zegt hij. 'Oke top leuk.' Zeg ik glimlachend. 'Ik ga naar boven even omkleden, dat uniform zit voor geen meter.' Zeg ik lachend en loop naar boven. Ik trek de kast open en pak een hoodie en een legging uit de kast. Ik voel een pijnlijke steek in mijn buik. Auww kleintje. Lach ik een beetje mar het stopt meteen als het heftiger word. Ik loop naar me bed en ga er op liggen in de hoop dat het stopt.
Een paar minuten later hoor ik Nick naar boven roepen. 'Gaat alles goed? Jeetje wat blijf je lang weg!' Roept hij lachend. Ik probeer op te staan maar dan voel ik paar druppels water langs me benen lopen gevolgd door meerdere, voordat ik het weer ligt er een grote plas op de grond. 'Kut kut kut.' Vloek ik. Dan hoor ik voetstappen naar boven lopen.
'Alles go... jezus Marion godver waarom nu, gaat het?' Zegt ze en kijkt naar mij en de plas water op de grond. 'Dit is veel te vroeg Eef.' Slik ik. 'Ja dat weet ik, Uhm... wat moet je nu doen?' Zegt ze paniekerig. 'Eef rustig niet in paniek raken, ik ga douchen en omkleden. Het kan nog even duren voordat de bevalling begint, dat zei de verloskundige tenminste.' 'Oke is goed ga maar douchen, als er wat gebeurd moet je even roepen oke? Ik ga weer terug naar de mannen en dan vertel ik het ze.' Ik knik. 'Maar word wel rustig, straks raakt iedereen in paniek en dat is niet nodig.' Mis sorry ik weet gewoon niet zo goed wat ik moet doen.' Zegt ze. 'Dat geeft niet, maar ik gelukkig wel.' Glimlach ik. Ik pak me spullen en loop naar de badkamer.
Eva:
Ik loop naar beneden en probeer me rustig te houden. Nick en Wolfs staan al te koken in de keuken. 'Wat was er?' Zegt Nick. 'Uhm.. Marion naar vliezen zijn Ehm.. gebroken.' Zeg ik zo normaal mogelijk. 'Wat?!' Zeggen Nick en Wolfs te gelijk. 'Maar dat is veel te vroeg.' Zegt Nick. 'Ja dat weet ik maar we moeten denk ik even de verloskundige bellen of naar het ziekenhuis. Ze is nu aan het douchen, want dat wou ze.' Zeg ik tegen hun. 'Ik bel alvast naar de verloskundige.' Zegt Nick en loopt naar de gang.
'Ze is er over 20 minuten.' Zegt Nick 5 minuten later als hij terug komt. En hij loopt gespannen heen en weer. 'Ik ga even de slaapkamer dweilen, het is daar nog nat.' Pak ik schoonmaak spullen uit de kast en loop naar boven. 'Heeft Nick al de verloskundige gebeld?' Komt Marion ineens binnen gelopen. 'Ehm ja ze is er over 10 minuutjes ongeveer.' Zeg ik tijdens het dweilen. 'Oke.' Zegt ze en sluit haar ogen. 'Gaat het?' Vraag ik aan haar. 'Nog wel.' Antwoord ze. 'Heb je nog weeën gehad?' 'Ja best wel veel, ze komen nu echt sneller achter elkaar.' Ik slaak een zucht.
Marion:
Dan gaat de bel. En even later horen we iemand de trap op komen. Het is de verloskundige. 'Hey Marion gaat het een beetje?' Vraagt ze aan mij terwijl ik mijn weeën onder controle houd. 'Het gaat nog wel.' 'Zullen we naar het ziekenhuis gaan?' Vraagt ze. 'Ja.' Slaak ik een zucht. Ik pak mijn vlucht tas en vertel tegen de mannen dat we naar het ziekenhuis gaan. Nick knikt en zet het gas uit.
