Gerçek Hayatım

20. Bölüm Ne oldu?...

"İYİ OKUMALAAAAR"

Boynumu ovuşturdum,nefes almaya çalıştım yapamıyordum. Dünya durmuş gibiydi hala peşimi niye bırakmıyorlardı.

Bu kız kimdi onlar kimdi niye aramıza girmişlerdi. Beni öldürmek mi istiyorlardı hiçbir soruya cevap bulamıyordum. Başımın döndüğünü,gözlerimin karardığını hissediyordum. Kapımın tıklatıldığını duydum. Ardından buğra abimin sesini duydum ama cevap veremedim. Kapıyı açmamı yada ses verip iyi olup olmadığımı söylememi istiyordu.

İyi değildim,hemde hiç iyi değildim. Kendimi hissetmiyordum nolduğunu anlamıyordum nefes alışım tümden kesilmiş,kalp atışım durmuş,nabzın atmıyor gibiydi.

Son hissettiğim büyük bir gürültüyle kapının kırılması ve benim sert bir zemine düşüp bayılmamdı...

🍇🍇🍇  🍇🍇🍇 🍇🍇🍇 🍇🍇🍇 🍇🍇

Buğra Karahanlı dan:

Rüya odaya çıkalı baya olmuştu. Hiç ses çıkarmamış veyada gelmemişti şu anki durumunu ve hastalığını göz önüne getirirsek doğal olarak endişelenmiştim. Normalde de sık sık kontrol eden biriydim.

Gece saat 2 ye geliyordu hiçbirimiz de uyumamış Rüya'nın bulunduğu sokakta olan kameraları kontrol edip adamların yüzlerini tanımlamaya çalışıyorduk. Şimdiye kadar hiçbişey çıkmamıştı. Selin lavaboya gitmesi gerektiğini söyleyip yukarı çıkmıştı ardından 10 dk geçtikten sonra bende Rüya'ya bakmak için çıktım.

Selin de aşağı iniyordu. Rüya'nın kapısını açmaya çalıştığımda açılmamıştı. Kilitlemişti ama neden seslendiğimde ses vermedi daha fazla endişelenmeye başlamıştım. İçeriden hiç ses gelmiyordu kendine zarar vermesinden delicesine korkuyordum.

Bora'da merak etmiş olmalı ki geldiğinde bana sorarcasına baktı. Hâlâ ses gelmediğinde dayanamayarak kapıya abandım bikaç vuruştan sonra kırıldığında hızla içeri girdim.

Rüya yerde kıpırtısızca yatıyordu. Telaşla yanına gidip nabzına baktım yavaş atıyordu. Kucağıma alıp koşarak aşağı indiğimde Bora da aynı şekilde peşimden geldi diğerleri nolduğunu Anlamazca bize bakıyordu.

Ama hepsininde endişelendiğini görmüştüm. Tabiki sadece ben öyle sanıyordum aralarından birisi endişelenmemis aksine bu duruma içinden kahkahalar atıp bıyık altından gülüyordu.

Arabaya bindiğimde Bora sürücü koltuğuna geçti diğerleri de peşimizden geliyordu.

Hastaneye gelip sedye diye bağırdığımda anında müdahale edilmek üzere Rüya'yı benden alıp sedyeye koyup bi odaya aldılar.

Hiçbişey yoktu kendine zarar vermemişti. Ama nabzı niye bu kadar yavaş atıyordu? Bugün olanlar artık çok fazla gelmeye başlamıştı.

Onu bana emanet etmişlerdi ama ben kardeşime sahip çıkamamıştım onun zarar görmesini ve bir günde kaç olay yaşamasına sebep olmuştum.  Burağa haber verilmiş olmalı ki acil girişinde koşarak gelen ikizimi gördüğümde başımı öne eğdim. Yanıma geldiğinde sıkıca sarıldı.

Ona sarılmamla gözyaşlarım kendini bırakmıştı.

"Burak ben ona sahip çıkamadım zarar görmesini engel olamadım benim yüzümden oldu bunlar."

"Tamam sakin ol nolduğunu anlat bana beraber atlatabiliriz"

Burağa herşeyi anlattığımda karşımda benden farkı kalmayan  yıkılmış  ikizimi gördüm.

"Bunlar senin suçun değil sen yanındaymışsın ah be güzelim niye haber vermiyorsun sanki dışarı çıkarken."

Doktor çıktığında burak la beraber doktorun yanına gittik.

"Korkulacak bişey yok çok fazla stres,korku ve genelde beklemediği birşey duyduğunda gördüğünde olan şeylerin birleşimiyle olan bi şok yaşamış ve buda bedenine ağır geldiği için nabzını yavaşlatmış. Buraya geldiğinde nabzı ve nefes alışları çok düşüktü serum ve oksijen maskesi taktık serum bitince çıkabilirsiniz ama özellikle burak olmak üzere ikinizinde gözetimi altında olsun herhangi bir sorun yaşayacak olursanız tekrar beni arayabilirsiniz."

Doktora teşekkür ettiğimizde yanımızdan ayrılmıştı. Burak hastalarını kontrol etmesi gerektiği için gittiginde bende içeri girdim diğerlerine burda kalmalarına gerek olmadığını söyleyip eve yolladım.

Rüya odada melek gibi uyuyordu. Onu bu kadar korkutan şey yaşadığı olay mıydı? Yoksa başka bişey miydi? Çözemiyordum.

Yapamaz,kıyamaz gibi şeyler sayıklamaya başladığında hemen yatağın yanına gidip elini tuttum saçını okşamaya başladım.

Sayıklamadı anında kesilmiş gözlerini açıp kapatmıştı. Işıktan rahatsız olmuş olmalıydı. Işığın ayarını kıstığımda gözlerini açıp bir süre etrafa bakındı.

Ardından kalkmaya çalışsa bile engel olmuş yanına yatmıştım. Yatar yatmaz kedi gibi karnıma sarılıp göğsüme sığınmıştı.

"Seni bu kadar etkileyen yaşadığın olay mı? Yoksa bana anlatmak istediğin başka bişey mi yaşadın bebeğim?"

Soruyu sormamla birlikte kafasını daha çok göğsüme bastırdı. Çekindiğini hissedebiliyordum.

"Çekinme, korkmana gerek yok ne varsa anlatabilirsin"

"Abi..." ne diyecek diye merakla bakıyordum. Abi kelimesinde takılı kalmış ne diyecekse demekte tereddüt ediyordu.

"Söyle güzelim hadi yüzüme öyle acıyla bakma benimde canım acıyor"

"Ama ya bana inanmazsanız?"

"İnanacağım,inanacağız hadi söyle daha fazla içinde tutma."...

🍇🍇🍇 🍇🍇🍇 🍇🍇🍇 🍇🍇🍇 🍇🍇

"SELAAAM canlarım nasılsınız inşallah iyisinizdir beni soracak olursanız ben şu sıralar çok fazla yoğunum 1 kasımda sinavlar başlayacakmış ve ben o yüzden derslerime yoğunluk vermis durumdayım. Uzun zaman aradan sonra yeni bir bölümle daha karşınızdayım umarım seversiniz. Ve ben yine bir tık heyecanlı yerde kestim umarım çok fazla kulağımı çınlatmazsınız :)
Okulda telefon oynamak yasak olduğu ve şu sıralar çok fazla boş ders olduğu için kitabımıza özel defter aldım ve bölümleri okulda o deftere yazıp evde sizin için uygulamaya geçiriyorum.

Bu kadar emeğe karşı lütfen sizde oy vermeyi ve bir yorum yapmayı en azından nasıl olduğunu yazmayı unutmayın ve lütfen beni kırmayın"

"Sizin yorumlarınız bana daha çok yazma isteği veriyor lafı daha fazla uzatmayıp ufak tefek bikaç soruya geçiyorum"

🍇Rüya sizce niye bu kadar tereddütlü?🍇

🍇Sizce Rüya'nın diyeceği şeyden sonra hislerinde haklı mı çıkacak? Yoksa buğra ona inanacak mı?🍇

🍇Hikayede neler olmasını ve bölümleri ne zaman atmamı istersiniz?🍇

🍇Bölüm yazma tarihi 18/10/2021🍇

🍇Yayımlama tarihi: 27/12/2021🍇

💎825 kelime💎