AKŞAM YILDIZI KİTAP OLUYOR!
*WATTYS 2021 FANTASY WINNER*
Ciara Clifford, antikacıda bulduğu bir haritanın onda uyandırdığı ilgiyle ve mesleği dolayısıyla daha önce keşfedilmemiş bir mağaraya girmiştir.
Lakin bilmediği bir şey vardır...
Mağara gizeml...
İkinci kitabımıza başladığınız tarih ve saati buraya aldıktan sonra sizi giriş bölümümüz ile baş başa bırakıyorum.
Veee... İkinci kitabımızın ismini nasıl buldunuz?
Keyifli okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
———
Kurnazlığın ve İllüzyonların Tanrısı ihtişamlı at arabasından inip kalesinin avlusuna ayak bastığı anda havadaki değişikliğin farkına vardı. İnce ve biçimli kaşları hoşnutsuz bir edayla çatılırken komutanının hızlı adımlarla kendisine yaklaşmasını ve ardından tek dizi üzerinde çökmesini izledi.
"Ben yok iken kalede değişen şeylerin olduğunu varsayıyorum," diyerek mırıldandı Tanrı ve tuniğinin arkasında uzanan pelerinini düzeltti. "Yoksa yanılıyor muyum, Edith?"
"Bilmeniz gereken şeyler var, majesteleri." Edith yerden kalkmadan başını havaya kaldırdı ve gözlerini ürkek bir ifadeyle bal rengi gözlere dikti. "Mühim şeyler."
Tanrı'nın dudaklarında ürkütücü bir gülümseme belirdi. Sorunsuz ve son derece sıkıcı geçen yolculuğunun ardından böyle bir haber onu keyiflendirmeye yetmişti. "Dinlemek için sabırsızlanıyorum."
Edith'e eliyle işaret verdikten sonra peşi sıra kendisini takip eden askerleri ile birlikte kaleye yöneldi. Zihninin bir köşesinde aklına kazınan lavanta mavisi gözlerin sahibi dolanıyor ama önceliğini yeni gelişmeleri öğrenmekten yana kullanıyordu. Ona da sıra gelecekti.
Hizmetkarlarından birinin omuzlarındaki pelerini çıkarmasına izin verdikten sonra kendisi için açılan devasa kapılardan içeri girdi ve Taht Salonu'nun ortasında parıldayan tahtına yaklaştı. Kazanmak uğruna feda ettiği onca şeylerin sonucu olan tahtına, ait olduğu yere oturduktan sonra bir elini tahtının kolundaki yuvarlak oymaya yerleştirdi ve komutanının merdivenlerin önünde hiza almasını bekledi.
Görüyordu. Buz mavisi gözlerin tereddütle parladığını, aklını karıştıran şeylerin olduğunu görebiliyordu. Onu bu denli bozguna uğratan şeyin ne olduğunu da tahmin ediyordu ama karşısında kıvranmasından zevk aldığı için sessizliğini koruyordu. İstese saniyesinde zihnine girebilir ve kafasındaki düşünce havuzunun içine dalabilirdi. Ancak yapmıyordu.
"Düşünceli olduğunu görüyorum, Komutan." Edith'in bakışlarının yerde dolaşmasını izlerken elini havada salladı ve köşede bekleyen muhafızı sözsüz işareti anlayarak küçük masanın üzerinde duran kadehi Ardoa ile doldurdu. "Seni bu denli çıkmaza sokan şey nedir?"
Muhafızının kendisine uzattığı kadehindeki sıvıdan bir yudum aldıktan sonra dilini dudakları üzerinde gezdirdi. Eşsiz bağlardan gelme tadı özümserken bakışları hala komutanını inceliyordu.
