Kalbimin Şarkisi

3-Geçmişin anıları.

Ali Rahmet yol boyunca Hünkar'ın elini tuttu, artık daha sakindi ve üzerindeki yükü kaldırmıştı.

------------------𑁍--------------------

Ali Rahmet ve Hünkar çoktan Yaman konağının kapısındaydılar.

H: Ali Rahmet lütfen dikkatli olun.

AR: Evet Yaman hanım sakin olun kendinize iyi bakın benim de size ihtiyacım var.

Konağa giren Hünkar, Saniye tarafından karşılandı.

S: hoşgeldiniz hanımefendi

H:Teşekkürler Saniye, Züleyha nerede?

S: Leyla ile yattı, Adnan salonda, seni çok sordu.

Hünkar, Saniye'ye akşam yemeği için sofrayı hazırlamasını söyler, Hünkar oturma odasına yaklaşır ve masada çizim yapan Adnan'ı görür.
Hünkar küçük çocuğu şaşırtmak için yavaşça masaya yaklaştı.
Hünkar ellerini çocuğun küçük gözlerinin önüne koydu.

H: Bu kurnaz küçük adam kimi arıyordu?

Adnan, Hünkar'ın ellerini tuttu ve yanaklarına yerleştirirken avuçlarına yumuşak bir öpücük kondurdu.

A: Bu parfüm büyükannemden. -Arkasını döndü ve Hünkar'ı gördü- babaanne, sen geldin, konakta bekliyordum seni arıyordum.

Adnan babaannesinin kollarına atladı ve Hünkar küçücük kollarıyla boynuna sarılan küçük çocuğu aldı.Hünkar kucağında Adnan ile koltuğa oturdu, küçük çocuk Hünkar'ın yumuşacık yanaklarını okşuyordu.

H: Zor benim küçük, neden hala uyanıksın, kız kardeşin gibi uyumak istemiyor musun?

A: Ama büyükanne, benimle oynayacağına söz vermiştin. -başını büyükannesinin omzuna yasladı- en azından bir oyun.

H: Tamam, o gözlere nasıl hayır diyebilirim.

------------------𑁍-------------------

Fekeli Konağı

Ali Rahmet köşke gelmiş ve Nazire tarafından karşılanmış, Müjgan hastanede acil olarak aradıkları için orada değildi.
Ali Rahmet dışarıda atlarından birine bakıyordu, sonra oturdu ve Nazire ona kahve getirdi.

N: İşte kahveniz efendim.

AR: Çok teşekkürler Nazire, eline sağlık.

N: Efendim bugün size bir zarf geldi, ofisinize bıraktım.

AR: Teşekkürler Nazire, kimden geldiğini söylemedin mi?

N: Sadece onun adı yok.

AR: Tamam, iyi geceler Nazire.

Nazire emekli oldu ve hala bugün olanları düşünen Ali Rahmet'i yalnız bıraktı, bir yanı Hünkar'a kavuştuğu için mutluydu ama bir yandan da Hünkar'ın kollarında nasıl titrediğini hatırladığı için hala endişeliydi. ağlıyor.
Ali Rahmet ofisine çıktı ve masanın üzerinde Nazire'nin kendisine söylediği, sadece Ali Rahmet için yazan zarfı gördü.
Oturdu ve zarfı açmaya karar verdi, orada bir not vardı ...

"Bu oyun çoktan başladı Ali Rahmet Fekeli, her zaman aradığımızı buluyoruz, umarım bu sefer sevdiklerinizi çok iyi koruyabilirsiniz...

Hele sevgiliniz Yaman Hanım kötü bir haber alırsanız çok yazık olur..."

Zarfın içindeki diğer kağıdı çıkardım ve bu Hünkar'ın bir fotoğrafıydı, çarşıdan geçerken çekilmişti.
Korku ve panik onu ele geçirdi, sadece ailesinin tehlikede olduğu gibi Hünkar'ın da onu zaten korkuttuğu basit fikri, sonunda onunla birlikteyken onu tekrar kaybetme fikri onu çoktan korkuttu.
Bu adamlar bugün onlara yapabilecekleri şeylerden birini gösterdiler ama ne kadar ileri gidebileceklerini bilmiyorlardı.