Kapıyı yavaşça açtı ve onu sedyede gördü, yalnızdı, bu mükemmel bir fırsattı, Behice kapıyı kapattı ve çantasından bir şırınga çıkardı...
B:Güle güle Hünkar Yaman...
-------᪥-------
Azad, Bahar'la hastane koridorunda sandalyelerde oturuyordu.
A:Bahar, dinlenmek için geri dönmelisin çünkü gitmek istemiyorsun.
B:Bir daha odaya gitmek istemiyorum...
A:Ama Bahar, hala zayıfsın.
Bahar başını Azad'ın omzuna yasladı.
B:Çocukluğumun bir parçası... Farklı hastanelerdeydim... Anneme bakıyordum...
A:Bahar ben...
B:Kalbi onu farklı hastanelere götürdü... Hastalığı onu sonsuza dek benden aldı...
O sırada yanlarına yaklaşan Ali Rahmet'i gördüler.
B:Ali Rahmet Bey bir şey mi oldu?!
AR:Hünkar elimi sıktı...kendine geliyor...
B:Seninle geliyorum, Azad doktoru çağırıyor.
Ali Rahmet ve Bahar hızla Hünkar'ın odasına gittiler ve Fekeli kapıyı açınca gözleri gözlerine inanamadı.
Behice, Hünkar'ın kalbine iğneyi batırmak üzereyken, Ali Rahmet hızla uzanıp bileğini kavradı, Behice'yi duvara yasladı ve onu hareketsiz ve dehşete düşürdü.
AR:NE YAPTIĞINI SANIYORSUN!?
BANA CEVAP VER YOKSA SENI ŞIMDI ÖLDÜRÜRÜM!!
Bahar gidip şırıngayı Behice'den aldı, ardından Hünkar'da her şeyin yolunda olup olmadığını kontrol etmeye başladı.
AR:HEMEN KONUŞ!!!
BE:Ben...onu...öldürmek istedim...
Ali Rahmet onu yere itti ve Behice yeniden nefes almaya başladı.
Ali Rahmet'in çığlıklarını duyan Azad ve doktor, hastanedeki gardiyanlardan birini aradı.
AR:Bahar...O iyi mi?
B:Her şey yolunda... Zamanında geldik.
Behice kalkıp Bahar'ı kolundan tutmuş ve ikisi birden odanın dışına çıkmışlar.
BE:En azından senden kurtulacağım.
Behice, Bahar'ı duvara itti ve onu boğmaya başladı, jandarma zamanında onu durdurdu ve Bahar yere düşüp öksürmeye başladı.
A:Bahar!!!
Sakin ol, ben buradayım.
Azad, Bahar'a sarılıp saçlarını okşadı, Bahar yavaş yavaş sakinleşiyordu, Ali Rahmet onlara yaklaştı.
AR:Azad jandarmaya gidiyor, ben Bahar'la kalıyorum.
B:Evet... git ve bunu bir kere ve herkes için bitir...
A:Tamam, -Bahar'ın kalkmasına yardım ediyorum- ona iyi bak lütfen.
AR:Evet, sakin ol Azad.
Hünkar gözlerini açmaya başladı, sırtında bir ağrı hissetti ama eskisi kadar şiddetli değildi, yavaş yavaş gözlerini daha çok açmaya başladı ve hastanede olduğunu gördü... Yine bir hastane yatağındaydı, yine bunun üzerinden geçmek zorundaydı.
H:Ali...Rahmet...
Sesi zar zor duyuluyordu, sözleri fısıltı gibi çıkıyordu.
Ali Rahmet bu sesi o kadar tanıdık ve sıcak duydu ki hemen sedyeye yaklaştı ve Hünkar'ın elini tuttu.
ESTÁS LEYENDO
Kalbimin Şarkisi
Romance꧁Sᴜᴄ̧ʟᴜ꧂ Sana aşık oldum diye kime şikayet edeyim? Beni dinlemeyen kalbime? Ya da belki seni yoluma çıkardığı için hayata? Sanırım suç senin gözlerinde, Benimkiyle kesiştiğin için.
