ΣΕ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΟ ΦΟΝΤΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 38

Καθίσαμε στον μεγάλο καναπέ με την Χριστίνα απέναντι μας. Άφησε τον φάκελο στο τραπεζάκι και βολεύτηκε στην θέση της. Του ζήτησε να τον πάρει και να τον ανοίξει όμως αυτός δεν έκανε τίποτα από ότι του υπέδειξε. Δεν είχε αγωνία να μάθει γιατί δεν γνώριζε τι μπορεί να κρύβει αυτός ο φάκελος μέσα, εγώ όμως που ήξερα ήμουν σε οριακό σημείο από το να αρχίσω να τρώω τα νύχια μου από την περιέργεια. Την κοίταξε επίμονα και έπειτα εμένα.

«Εάν όλο αυτό είναι ακόμη μια παγίδα, σου ορκίζομαι Χριστίνα ότι θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια.»

«Έχεις τον λόγο μου ότι δεν πρόκειται για παγίδα. Άνοιξε τον σε παρακαλώ και θα καταλάβεις.»

Τον έπιασε στα χέρια του και τον ζύγιασε λίγο πριν τον ανοίξει. Έβγαλε αργά από μέσα κάτι φωτογραφίες και ένα μικρό cd. Κοίταξε τις φωτογραφίες μια μια και τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα από την έκπληξη! Καθόμουν δίπλα του, αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι έβλεπε. Ήταν τραβηγμένες νύχτα, και από το πλάι δεν μπορούσα να δω καθαρά την εικόνα. Μου τις έδωσε στα χέρια να τις κοιτάξω και εγώ και έπιασε στα χέρια του το δισκάκι και το περιεργάστηκε. Η μια φωτογραφία έδειχνε έναν άντρα πεσμένο στο δρόμο, η άλλη τον ίδιο άντρα με κάποιον άλλον να μαλώνουν, η τρίτη τον έναν άντρα να κρατάει στα χέρια ένα βαρύ αντικείμενο και να χτυπάει με αυτό τον άλλο άντρα. Μια άλλη τους έδειχνε να διαπληκτίζονται έντονα. Αν τις κοίταζε κανείς διαδοχικά, θα έβλεπε την αρχή, την μέση και την τραγική κατάληξη ενός καβγά. Παρόλα αυτά όμως δεν έβγαζα κανένα νόημα στο μυαλό μου... Δεν μπορούσα να διακρίνω τις φιγούρες.

« Τι βλέπουμε εδώ Χριστίνα;» την ρώτησα εγώ τελικά γιατί φαίνεται πως ήμουν η μόνη που δεν είχε πραγματικά ιδέα τι ήταν αυτό που έβλεπε.

«Αυτές οι φωτογραφίες δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν ήταν ο Παναγιώτης αυτός που σκότωσε τον Πετρίδη!» απάντησε πρώτος ο Αλέξανδρος. Τις ξανά κοίταξα. Όντως αυτός που ήταν πεσμένος στον δρόμο ήταν ο Γιάννης Πετρίδης, ο άλλος όμως ποιος ήταν;

«Ποιος είναι; Τον ξέρουμε;» απευθύνθηκα και στους δύο αυτή την φόρα. Η Χριστίνα με κοίταξε σαν να μην πίστευε την ερώτηση που έκανα.

« Φυσικά και τον ξέρουμε! Ο Μάνος Γεωργίου είναι Μαρίλια! Ο άντρας που σε απήγαγε και επέμενε πως είναι αδερφός του άντρα σου!»

«Τι;! Ο Μάνος;» η φωνή μου βγήκε πνιχτή και οι φωτογραφίες στα χέρια μου άρχισαν να τρέμουν μπροστά στην σοκαριστική αποκάλυψη. Ο Αλέξανδρος πέρασε το χέρι του γύρω από τους ώμους μου και με χάιδεψε απαλά. Γύρισα να τον κοιτάξω. «Ο Μάνος δεν είναι στην φυλακή;»