KIZIL ÇEHRE / tamamlandı.

20."GÖREV"

okunma sayısı ve vote sayısı ne kadar yüksek öyle! (BİZ KOCA BİR AİLEYİZ JJSKDKD)

ironiyi geçip ciddileşmek gerekirse, her ikisi de o kadar düşük ki, yazma isteği bulamıyorum kendimde. özgüven eksikliği yaşıyorum, her an kitabı yarıda bırakabilirim ama final vermeden yarım bırakmak da istemiyorum.

sonuçta, 20. bölüme kadar iyisiyle kötüsüyle geldik. sizlerden ricam, kitabı okuyan okurlarımın oy da vermesi.. emeğe saygı, lütfen <3

||||

20."GÖREV"

|

Hayatım, koca bir bilinmezlikten ibaretti.

Kendi hikayesinin başrolü olan o kız, ben değildim. Hep arka plana atılan, yardımcı oyuncuydum ben.

Nasıl bir sonum olacak bilmiyordum fakat bildiğim tek şey, yarım kalmış bir roman gibi olacaktım. Sonum bile olmayacaktı, ölemeyecektim bile.

Ailemi kaybetmeden önce, küçücük aklıma sığdırdığım devasa hayallerim vardı. Ölüm geldi, verilen tüm sözleri yok etti.

Bana ise kadere boyun eğmek, yazılanı yaşamak düştü. Toplumda en başından beri, 'Böyle geldi, böyle gidecek' algısı vardı. Fakat ben bu akademiye adımımı atar atmaz, bu algıya başkaldırdım.

Hayır efendim, böyle gelmiş olabilir fakat böyle gitmeyecekti. Ben, yazılanı yaşamayacaktım. Akışına bırakmayacak, ailemin katliamını en ince ayrıntısına kadar detaylıca araştıracak ve her şeyi ortaya dökecektim.

"Ne düşünüyorsun öyle kara kara?" Polat'ın sesini tam dibimde duymamla yerimden sıçradım. Öyle dalmıştım ki, ayak seslerini bile duymamıştım. "Korkma, benim." dedi fakat bunu söylemek için birazcık geç kalmıştı.

"Dalmışım öyle, korkutmadın." dedim başımı kaldırıp yüzüne bakarak. "Önemli bir şey düşünmüyordum, genel şeyler."

"Anladım." diye mırıldanırken, avuçlarının içinde tuttuğu fincandan bir yudum içti. "İçer misin sen de?" diyerek teklifte bulunduğunda, "Olur." dedim sessizce.

"Kalk yap o zaman."

Kaşlarım çatılırken yüzümün nasıl bir şekil aldığını bilmiyordum fakat Polat'ın gülüşü, komik göründüğümün kanıtıydı. "Şaka yaptım, bakma öyle." dedi gülerek.

"Komik değildi." diye homurdandığımda omuz silkip ayaklandı. "Mutfağa gel bari benimle, sohbet etmeye adam yok." dedi bana üstten bir bakış atarak.