bullet of my love

Simula

Inis kong tinapon ang sigarilyong hawak.
"Make it quick you son of a bitch" Saad ko nang makita si cedric.

"Boss naman, Ang bigat kaya nito!" Saad niya't nag dabog nang parang bata.
"I am, CEDRIC DANIEL SAMSON; being harassed by you!" Saad niya pa't nag kunwareng umiiyak.

"Stop that nonsense cedric. Para kang bata." Mala yelo kong saad.

Wala akong pake kung mamatay man sya sa harapan ko, He's not my friend. Assistant ko lang sya na dapat sundin ang lahat ng iutos ko. I dont care about their feelings because I hate being dramatic when Im getting attached with someone who will leave us.

"Boss naman, May puso ka ba?" Saad niya't tinampal tampal pag mumukha ko.

"Isa pang hawak mo sakin mawawalan ka ng trabaho at hinding hindi ka na makakabalik sa pag aaral" Saad ko at tinulak sya palayo.

"Zame cristol!" isang boses na nag patigil sakin; She's back?

"Zame! Namiss kita!" isang mahigpit na yakap ang muntik na pumatay sakin.

She's back; my one and only ex girlfriend, Denise valerie.
I dont actually love her at the first place and until now. she's pretty annoying that's why I said yes to her, yes. She was the one who ask me to be her boyfriend.
We didnt break up, We just take a Long distance relationship but for me? We broke up.

"Zame! Kamusta ka na? I miss you, We didn't see each other for a long time! Di rin tayo nakakapag usap sa call even on facebook!" napa buntong hininga nalang ako, Nag sisimula na syang dumaldal. Kailan ba sya babalik sa Thailand? Akala ko ba dun na sya, Bwesit!

"I'm doing great; dont you see?" sinaad ko bago humithit ng sigarilyong kakabukas ko lang.

"You know that I hate that thing right? Get rid of it!" saad niya at kinuha ang sigarilyo ko at tinapon. Sa sobrang inis ko ay nasabunutan ko sya.

"Fuck! I dont care if you hate everything! I dont care about you!" saad ko bago sya tinulak at nag simula na mag lakad, Nakita ko si cedric na tinutulungan sya kahit madami syang dala.

Sumakay akong kotse at nag simula na mag maneho. Sa sobrang bilis ay nakikita ko na ang pula't asul na ilaw.
Pinasok ko sa madilim na lugar ang kotse ko bago tuluyang lumabas, Mas gusto ko dito dahil ang dilim ang magiging kaibigan ko dahil sya lamang ang tahimik sa lahat.

"Kuya may tubig ka po ba?" ang akala ko ay walang tao at gagambala sakin ngunit eto na nga, Meron pala.

"Tubig? Wala. Pero may biskwit at coke ako dito" hindi naman ako masama para di mag bigay ng tulong.

"Magkano po?" nag taka ako sa kanyang sinaad.
"Tres lang yung pera ko kuya, Gutom na po ako at uhaw na uhaw. Hindi pa po nakakabalik si itay simula nung dalhin sya sa ospital ng mga kaibigan naming wala ring bahay" saad niya pa't lumuluhang lumuhod.

"Tumayo ka dyan, Bibigay ni kuya to ng walang hinihiling kapalit okay? Tayo na dyan at hahanapin natin itay mo" maliit na ngiti ang ginawad ko. Alam kong hindi na namin mahahanap o makikita ng buhay ang kanyang ama pero gusto kong siguraduhin bago ko sya iuwi.

"Talaga po? Ibibigay mo po sakin yan?" Naka ngiti nyang saad at yinakap ang tuhod ko.

"Oo naman, hahanapin pa natin itay mo kaya kumain ka para may lakas ka" saad ko at pinat ang kanyang ulo.

Bumuntong hininga ako at naalala ko ang itsura ni denise, umiiyak rin sya kanina, Naka pwestong luhod na tila ba'y nag mamakaawang tulungan ko sya.

"Kuya! Tapos na po! Hanapin na natin si itay!" saad niya at hinila ang kamay ko

Naka tingin lang ako sa batang kanina lang ay tinulungan ko, ngayon ay nasa puder ko na.

Tama ang hinala ko. Patay na ang kanyang ama at pumayag naman syang ampunin ko sya; ngunit pano kung malaman ng iba nyang kamag anak at akalaing kinidnap ko sya? Hindi naman pwede yun! Tumulong lang ako and that's it!

"Kuya. May pagkain ka ba dito?" ang munting boses na yun ang gumulo sa magulo kong iniisip.

"Madaming pagkain dyan, kain ka lang ng kain di ka mauubusan" saad ko at binuksan ang TV.

"Kuyaaa! Girlfriend mo po ba sya?" sa gulat ko ay nabato ko ang remote sa TV. Patay.. Bibili nanaman ako ng panibagong tv; apaka malas mo talaga denise!

"Yes. Kinda?" nasaad ko nalang sa sobrang inis.

"Kuya, may kwento ako! Napaka swerte mo naman sakanya!" saad nya at kumandong sakin.
"Alam mo ba kuya, Sinagip ako ni ate ganda kanina bago ka dumating! Umiiyak po sya tapos apaka dungis rin nya kaya akala ko pulubi rin sya, tapos habang nag hahanap ako ng pagkain di ko akalain na may truck! Buti nalang sinagip nya'ko!" mahaba nyang kwento pero bigla syang natahimik sa di ko alam na dahilan..

Ngayon lang ako kabahan, at sayo pa denise.

Habang nag hahanap ng pagkain ang batang pulubi ay nakita nya ang isang babaeng akala niya'y katulad niya.

"Hi ate! Gusto mo po samahan kitang mag hanap ng pagkain?" tanong niya sa babaeng naka tayo lang sa harapan niya, maririnig mo ang kanyang hikbi, at ang mga salitang lumalabas sa bibig nya.

"Hindi ko kailangan ng pagkain, Ang kailangan ko ay pag mamahal na dati ko pang hinihiling sakanya!" sigaw ng dalaga at umupo sa gilid ng kalsada.

"Ate, mas kailangan natin mabuhay, lalake po ba ang dahilan ng pag iyak mo?" tanong ng bata at umupo sa gilid ng dalaga.

"Lalakeng ni minsan di ako minahal, lalakeng pinagtabuyan ako na para bang isa akong pulubi" naguluhan ang bata at malakas na tumawa.

"Ate, syempre pag tatabuyan ka nya; tayo. Kase pulubi tayo. Hindi tayo nababagay sakanila." paalala ng bata at yinakap ang dalaga.

"Hindi ako pulubi bata, Naging ganto itsura ko kase tinulak ako ng tao kong mahal" Tinapik nya ang bata at tumayo.
"Salamat bata, Gumaan kahit konti ang pakiramdam ko, pero bata. Hindo 'porke pulubi ka, hindi ka na pwede sa mga taong di mo katulad. Mas maganda kung makikihalubilo ka sakanila para malaman nilang nasasaktan at tao ka rin" paalala naman ng dalaga at tinalikuran sya.

Ang bata naman ay naging tulala habang iniisip ang sinabi ng dalaga.

"Salamat bata, Gumaan kahit konti ang pakiramdam ko, pero bata. Hindo 'porke pulubi ka, hindi ka na pwede sa mga taong di mo katulad. Mas maganda kung makikihalubilo ka sakanila para malaman nilang nasasaktan at tao ka rin" pag ulit nya sa sinabi ng dalaga habang tumatawid sa kalsada, Sa kanyang pag iisip di nya manlang nya narinig ang mga sigaw ng mga tao pati na rin ang mga busina. Tila bang nag slow-mo ang kanyang nakikita nang itulak siya ng babaeng inakala nyang pulubi.