bullet of my love

Pangatlong Kabanata

Pangatlong araw na. Tatlong araw na rin syang tulog, At kami naman ay di makatulog.

Ilang beses na syang muntik mamatay at sa tatlong araw na yun lagi namin syang kinakantahan.

"Tubig.." mahinang boses ang narinig ko; guni-guni lang ba o hindi? Tumingin ako sa mukha ni denise, Nakapikit naman sya..

"Papa.. Tubig daw si mama ganda!" Nagulat ako sa sinabi ni jenise, akala ko ako lang naka rinig.

Inabot ko ang tubig sa kamay nya at laking gulat ko ang dahan dahan nnyang pagtayo.

"Help me please..." Napatingin ako sakanya Kaya naman tinulungan ko syang umupo, Kinakabahan ako. Hindi ko alam kung bakit.

"She called you papa; and she called me mama. Does it mean na asawa kita? At anak natin sya?" gulat ko syang tinignan, asawa nya.. Ako?!

"Yes mama! Ang ganda ganda mo po talaga" Natulala nalang ako dahil sa gulat. Bakit di nya'ko naalala? Bakit asawa ang tinawag nya sakin? At bakit anak?

"Anong pangalan mo little girl? A-at anong pangalan ko?" Wala nga talaga syang maalala..

"Jenise ang pangalan nya at denise naman ang pangalan mo" Sagot ko sa tanong nya at lumakad papuntang pintuan.
"Jenise bantayan mo muna si mama ganda okay?" saad ko at Lumabas.

Tinawag ko ang mga doctor para malaman kung ano ba ang nangyayare kay denise.

"Good news, She's now okay. And sadly the bad news is.." di ko na sya pinatuloy mag salita dahil alam ko na.

"Permanent? Or its just temporary? Please tell me!" tumulo nanaman ang luha ko na hindi ko malaman laman kung bakit.

"We still not figure it out, Be strong" iniwan na nya'ko kaya naman pumasok nako sa kwarto ni denise, P-Pano na? Ang akala niya'y mag asawa kami kahit hindi.

"Oh? Ikaw yung asawa ko diba?" tumalon talon sya at niyakap ako.
"Anong pangalan mo? Kailan tayo kinasal? Asan yung engagement ring natin?" sunod sunod nyang tanong pero bakit natawa ako at hindi nainis?

"Zame Cristol Levenia, Kailan? May 09, 2014, Asan? Nawala nung naaksidente ka at yung akin.." Mabuti nalamang at mahilig ako mag suot ng singsing kung hindi ay mabibisto ako sa kasinungalingang ito.
Pinakita ko sakanya ang singsing na naka suot sakin.

"K-Kasal nga tayo! At siguro anak ko nga si jenise kase same kami ng name! Denise jenise! Denise jenise!" Tumawa sya at hinigpitan ang yakap sakin.
"Tara jenise! Yakapin natin si papa!" Yinakap rin ako ni jenise at binulungan.

"Wag mo na po sasaktan si mama ah? Madali syang masaktan" Sinamaan nya'ko ng tingin at pinitik ang tenga, Bata ba talaga 'to?

"Kailan ba tayo uuwi?" bagot na sinabi ni denise at jenise.

"Hindi pa nga kase---" hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng may kumatok sa pintuan.

"Pasok!" Sigaw ko at binuhat si jenise.
Nakita ko namang napa simangot si denise kaya naman natawa nalang ako.

"Hey denise, how are you? We have a good news to the both of you" napatingin sya kay jenise at ngumiti "I mean the three of you" Sinuklian naman sya ng ngiti ni jenise; bumulong sya sakin at sinabing "Kuya mukhang gusto nya si mama, upakan natin!" Naka simangot nyang saad, well.. 2 of my girls have a redflag?

"You can go home now denise and take a rest" nakangiti nya paring saad ewan ko ba pero naiinis ako sa ngiting yun.
"I'll excuse my self, Drive safe" Huling salita nya habang pinapatay ko na sya sa isipan ko.

"Oh pwede na pala akong umuwi eh!" Naka simangot sya parin kaya naman linapitan ko sya.

"Bakit naka nguso yang labi mo ha!" Pinitik ko ang nguso nya, shit zame. You make her cry!

Pinunasan ko ang luha nya at mahigpit syang yinakap, Ayokong makita syang umiiyak.

"I told you papa! Wag mo na sasaktan si mama! Bad ka!" bumaba si jenise sa pagkakabuhat ko at yinakap si denise.
"Mama wag ka na po iyak.. Tahan ka na po" Kiniss nya ng kiniss yung labi ni denise na nagpatahan kay denise.

Bata lang yan zame, bata lang yan. Halik lang yan at hindi mo naman talaga sya asawa.

"Tara na nga! Naka ayos na yung mga gamit diba? Kaya tara na!" Nag bago mood ko ng hindi ko namamalayan.

"Papa.." Umiyak ng malakas si jenise kaya naman binuhat ko sya, ang hirap pala maging ama.

"Wag na kaying umiyak, Denise?" Hinawakan ko kamay nya at hinalikan.
"Hahawakan nalang kita okay? Di ko kayo kayang buhatin ng sabay" ngumiti sya at tumango.

"Happy family!" Isang sigaw ang narinig ko sa may likuran ko.

Fuck you cedric

"Oh? Hi!" Masiglang saad ni denise. Fuck I hate it.

"Tara na denise, Kailangan mo pa mag pahinga" Hinila ko sya at pinasok sa kotse.

"Ang rude mo naman dun sa guy!" Ngumuso sya at balak ko na sana syang pitikin ng kurotin ako ni jenise.

"Aray!" Nag kunware akong umiiyak na nagpakaba sa dalawa, nang wala silang magawa ay yinakap nila ako at hinalikan ng hinalikan. Ang sarap sa pakiramdam.

Ang sarap sa pakiramdam na may nag mamahal sayo kahit nasasaktan mo sila.

"I love you!" sigaw ni denise at tumingin samin ni jenise.

"I love you too mama!" napatingin sakin si jenise na parang may hinihintay.

"I love you three?" Natawa silang dalawa sa sinabi ko, may nakakatawa ba?

Yung ngiti nilang dalawa ay nagiging sanhi ng isang emosyon ko na hindi at hinding hindi ko naranasan

"Ang cute mo po!" Natatawang saad ni jenise.

Ang cute nyong dalawa, dalawang gustong gusto kong makasama.